مبحث هفتاد و یکم طرح صالحین: فضیلت شب‌های محرم

عزم راسخ امام حسين عليه السلام
سالار شهيدان در آغاز قيام به خوبي مي دانست که سپاهيان سيه روي يزيد کمر به قتل او و ياران اندکْ شمارش بسته اند و مردم نيز او را ياري نخواهند کرد؛ زيرا اينان همان مردماني بودند که به حضرت علي و امام حسن (عليهماالسلام) وفا نکردند و با امام حسين (عليه السلام) نيز تا آن هنگام بيعت نکرده بودند؛ حتّي مردم کوفه و مقرّ حکومت علي (عليه السلام) که با آن حضرت بيعت کردند و در نماز جمعه و جماعت و سخنراني او حاضر مي شدند، بر ايشان و امام حسن (عليه السلام) شوريدند. به چنين مردمي اعتمادي نبود؛ به ويژه آن که در ميانهٴ راه کربلا به امام حسين (عليه السلام) خبر رسيد که نمايندهٴ رسمي او يعني مسلم را در کوفه، غريبانه به شهادت رسانده اند. 
امام حسين (عليه السلام) با وجود همهٴ موانع و مخالفت دوستان و خويشان، تصميم خود را براي ايستادگي در برابر يزيد گرفته و خويشتن را براي شهادت آماده کرده بودند. ايشان مي دانستند که طبق شرايط ظاهري، راهي براي تشکيل حکومت نيست؛ گرچه ممکن بود از راه هاي غير عادي مبارزهٴ پي گير او ثمر بخش شود و آن حضرت بتواند حکومت عدل الهي را تشکيل دهد. 
آن حضرت پيشنهادهای محمد بن حنفيه مبنی بر رفتن به مکه يا يمن، پيشنهاد وليد و مروان بن حکم برای بيعت با يزيد، عبدالله بن عمر مبنی بر برگشتن به مدينه را رد کردند چرا که عنصر محوري پيام سالار شهيدان، شخصيّت حقوقي انسان متعهّد و رهبر قيادي امّت است؛ يعني هر که انديشهٴ علمي و انگيزهٴ عملي اش مثل من است، با حکومت سلطه و ظلم کنار نمي آيد و اين مطلب (مبارزهٴ پي گير) تنها وظيفهٴ من نيست، بلکه مسؤوليت همهٴ افرادي است که مثل من مي انديشند. نيز جريان مقابل من اختصاصي به يزيد ندارد؛ بلکه هر طاغيِ غاشمي که مانند او مبتلا به جهل علمي و جهالت عملي است، بايد تأديب شود و از کاخ عزّت دروغين به کوخ ذلّت راستين هبوط کند.