علامه ذهبی در تاریخ اسلام نقل کرده است. روزی ابوالأعور سلمی و عمروعاص به معاویه گفتند: اگر امام حسن علیهالسلام را وادار به سخنرانی کنی، زبانش به لکنت خواهد افتاد!.
معاویه از امام حسن علیهالسلام خواست سخنرانی کند. سخنرانی امام موجب سرافکندگی معاویه شد، عمروعاص و ابوالأعور به امام حسن علیهالسلام اعتراض کردند. امام در پاسخ به ابوالاعور فرمود:
قال علیهالسلام:
ألم یلعن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم رعلا و ذکوان و عمرو بن سفیان و هذا اسم أبیالأعور، ثم أقبل علیه معاویة یعینها فقال له الحسن علیهالسلام: أما علمت أن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم لعن قائد الأحزاب و سائقهم و کان أحدهما أبوسفیان و الآخر أبوالأعور السلمی [1] .
امام حسن علیهالسلام فرمود:
(آیا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم رعل و ذکوان و ابیالأعور و عمرو بن سفیان را لعنت نکرد؟. در این هنگام معاویه برای یاری ابوالاعور رو به او کرد و امام حسن علیهالسلام فرمود: آیا نمیدانی که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم رهبر احزاب و پس رو آنان را لعنت کرد؟ که یکی ابوسفیان بود و دیگری ابوالاعور سلمی.)
پی نوشت ها:
[1] 1- احقاق الحق، ج 11، ص 204.
2- تاریخ الاسلام (للذهبی) سنهی 41 ص 39.
3- مجمع الزواید، ج 1، ص 113.
****