جمعه

جمعه 

«جمعه» روز پاياني هفته، مورد احترام مسلمانان و يکي از اعياد مهم آنان است. به عقيده برخي جمعه از آن رو «جمعه» ناميده شده که در آن جهت نماز اجتماع مي‏کنند. [1] .
اهميت شب و روز جمعه در احاديث بسياري بيان شده و اعمال و ادعيه فراواني براي آن مقرر گشته است. از مهم‏ترين اعمال مؤمنان در روز جمعه توجه به حضرت مهدي‏عليه السلام و انتظار فرج آن بزرگوار است. در اين روز زيارت آن حضرت و دعا براي تعجيل فرج او مستحب است؛ زيرا طبق برخي از روايات و زيارات، اميد ظهور آن حضرت در روز جمعه بيش از ساير روزها است. [2] .
امام صادق‏عليه السلام در اين باره فرموده است: «...وَيَخرُجُ قائِمُنا اَهْلَ البيْتِ يَوْمَ الجُمُعَةِ...» [3] ؛ «... و خروج مي‏کند قائم ما اهل بيت در روز جمعه».
همچنين در رواياتي آمده است: «وَکانَ اليَوْمُ الَّذِي نَصَبَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ‏صلي الله عليه وآله اَمِيرَالمُؤمِنينَ‏عليه السلام بِغَدِيرِ خُمِّ يَوْمَ الجُمُعَةِ وَقِيامُ القائِمِ‏عليه السلام يَکُونُ فِي يَوْمِ الجُمُعَةِ وَتَقُومُ القِيامَةُ فِي يَومِ الجُمُعَةِ...» [4] ؛ «روزي که پيامبر اکرم‏صلي الله عليه وآله، حضرت علي‏عليه السلام را در غدير خم نصب فرمود، جمعه بود و روز قيام قائم‏عليه السلام جمعه خواهد بود و روز بر پايي رستاخيز جمعه خواهد بود».
البته بين اين سه رخداد عظيم، وجوه مشترک فراواني وجود دارد. از ويژگي‏هاي ديگر اين روز با عظمت، آن است که حضرت مهدي‏عليه السلام در آن روز شريف پاي به عرصه گيتي نهاده چشم به جهان گشود. [5] .

پی نوشت ها: 
[1] راغب اصفهاني، مفردات. 
[2] ر.ک: بحارالانوار، ج 99، ص 215. 
[3] شيخ صدوق، الخصال، ص 394، ح 101. 
[4] شيخ صدوق، من لايحضره‏الفقيه، ج 1، ص 422، م 1241. 
[5] کتاب الغيبة، ص 393؛ کمال‏الدين و تمام النعمة، ح 2، ص 432، ح 13 و12.