تفسیر آیه مباهله‏

عیاشی با سند خود نقل می‏کند که: 
امام هادی علیه‏السلام در تفسیر این آیه شریفه: - «بگو: بیایید پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان، و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فراخوانیم، سپس مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم» - فرمود: و اگر می‏فرمود: بیایید مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر شما قرار دهیم، آنان برای مباهله نمی‏آمدند، و [گرنه،] خدا می‏داند که پیامبرش، پیام‏های او را به مردم می‏رساند، و دروغگو نیست. 

و روی أیضا: 
عن محمد بن سعید الأزدی، عن موسی بن محمد بن الرضا، عن أخیه أبی‏الحسن علیه‏السلام أنه قال فی هذه الآیة: (فقل تعالوا ندع أبناءنا و أبناءکم و نساءنا و نساءکم و أنفسنا و أنفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله علی الکاذبین) [1] . و لو قال: تعالوا نبتهل فنجعل لعنة الله علیکم لم یکونوا یجیبون للمباهلة، و قد علم أن نبیه مؤد عنه رسالاته، و ما هو من الکاذبین [2] . 

پی نوشت ها:
[1] آل عمران: 61. 
[2] تفسیر العیاشی 1: 176 ح 55، بحارالأنوار 21: 342 ح 9.