دلنوشته

                 پهنه تلخِ فراق، چشمانِ ناشکیبِ دنیا را پُر کرده است.
         لب ها می لرزند تا مگر گوشه ای از کلمات سوزان درون را بیرون بریزند.

               چشم ها می گریند؛ بلکه از دریای غم های سینه، کاسته شود.
              ... و حقیقتِ بهشت، چقدر به اشک های ما نزدیک شده است!