اشعار مذهبی "شور ،واحد،زمینه

واحد حضرت فاطمه(س)

مرو ای یاس پژمرده     مرو یار زمین خورده

شکسته حرمتت اما بمان تنها برای من

مشو رازی ببینی ناله ها و گریه های من

چرا خاتون من دائم تو گریانی

چرا از روی حیدر رخ بپوشانی

چرا از دیدن رویم گریزانی

بیا بامن بگو از راز پنهانی

غریبم من
مرو ای یاس پژمرده     مرو یار زمین خورده

مدینه شهر نیرنگ است که بامن بر سر جنگ است

تبسّم بر لبم دارم ولی کوه غم و دردم

میان هر نماز خود به همسایه دعا کردم

تمام مردم این شهر بی احساس و نامَردن

که تا هرجا که شد بر من بدی کردن

ره کوچه ز کینه روی من بندند

به اشک غُربتم بنگر که میخندم
غریبم من
مرو ای یاس پژمرده     مرو یار زمین خورده

گِدای فاطمه هستم ،دخیل دل به او بستم

همه ایل و تبارم هستند یا زهرا

بُود این افتخارم فاطمی هستم در این دنیا

حسینت خادم خود انتخابم کرد

ابالفضلت بدین منصب خِتابم کرد

زِ سوز روضه های خود کبابم کرد