شعری برای پرکشیدن

به حق پیوسته شدآزاده ی دوست

زجوی عشق جاری شد به دریا

رهاشدازکویروخاکوصحرا

عروجی آفریدازاین معانی

یکی دلداده ی عرفان وتقوا

یکی مست گل صهبای شبها

یکی ازمعرفت برده معارف

یکی گوش دلش برذکرهاتف

ستم برآن تن افتاده بی سر

که شد درراه حق پامال دشمن

الاای جان نثاربرخمینی

شهید راه حق سید حسینی

حسینی مسلک ومستانه ی عشق

به سودای ولاپروانه ی عشق

بیا ای گل فروش ازراه یاری

ببین گلهای پاک سربه داری

ستم سوزان عزیزان دلاور

به بحرخون چنان ماهی شناور

زنای ناله ها تکبیرآنان

اذان گل می کند درهربیابان

زمین کربلا اینک نشانه است

هوای جبهه ها بس عارفانه است

عجب عشاق اندرذکروحالند

به درگاه عزیزذوالجلالند

بیا شدسالگرد یک حسینی

صبورمعرفت جوی خمینی

یکی خونین دم وخونین چگامه

که برگ لاله ها ازاوست نامه

سعید بارگاه قدس وافلاک

حسینی آن گل مفتون صدچاک

حسینی مسلک ومستانه عشق

به سودای ولا پروانه عشق

علی مشتاق ودرتقوا یگانه

چوشمعی روشنی بخش شبانه

مناجاتش هماره باتب وسوز

نموده نهضت اسلام پیروز

هم اوگردررسیده وقت ایثار

چو رعدی نعره زن برقلب اشرار