با هم قرآن بخوانیم

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ ﴿١﴾

بگو: «اى كافران، (۱)

 لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٢﴾

 آنچه مى‌پرستيد، نمى‌پرستم. (۲) 

 وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿٣﴾ 

و آنچه مى‌پرستم، شما نمى‌پرستيد. (۳) 

وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ ﴿٤﴾ 

و نه آنچه پرستيديد من مى‌پرستم. (۴) 

وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿٥﴾

و نه آنچه مى‌پرستم شما مى‌پرستيد.(۵) 

 لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴿٦﴾

دين شما براى خودتان، و دين من براى خودم.» (۶)

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ ﴿١﴾ 

چون يارى خدا و پيروزى فرا رسد، (۱) 

وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ﴿٢﴾

و ببينى كه مردم دسته‌دسته در دين خدا درآيند، (۲) 

 فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿٣﴾

پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش و از او آمرزش خواه، كه وى همواره توبه‌پذير است. (۳)

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾

بريده باد دو دست ابولهب، و مرگ بر او باد. (۱) 

 مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿٢﴾

دارايى او و آنچه اندوخت، سودش نكرد. (۲) 

سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾

بزودى در آتشى پرزبانه درآيد. (۳) 

 وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿٤﴾

و زنش، آن هيمه‌كش [آتش فروز]،

 فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿٥﴾

 (۴) بر گردنش طنابى از ليف خرماست. (۵)