با هم قرآن بخوانیم

لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿١٥﴾

جز نگون‌بخت‌تر[ين مردم‌] در آن درنيايد: (۱۵)

 الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿١٦﴾

 همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت. (۱۶) 

وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿١٧﴾ 

و پاك‌رفتارتر[ين مردم‌] از آن دور داشته خواهد شد: (۱۷) 

الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿١٨﴾

همان كه مال خود را مى‌دهد [براى آنكه‌] پاك شود، (۱۸) 

 وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى ﴿١٩﴾ 

و هيچ كس را به قصد پاداش‌يافتن نعمت نمى‌بخشد، (۱۹) 

إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿٢٠﴾

جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد]. (۲۰) 

وَلَسَوْفَ يَرْضَى ﴿٢١﴾

و قطعاً بزودى خشنود خواهد شد. (۲۱)

وَالضُّحَى ﴿١﴾ 

سوگند به روشنايى روز، (۱) 

وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى ﴿٢﴾

سوگند به شب چون آرام گيرد،(۲) 

 مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى﴿٣﴾ 

[كه‌] پروردگارت تو را وانگذاشته، و دشمن نداشته است. (۳) 

وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى ﴿٤﴾

و قطعاً آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود.(۴) 

 وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿٥﴾ 

و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد، تا خرسند گردى. (۵) 

أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى ﴿٦﴾

مگر نه تو را يتيم يافت، پس پناه داد؟ (۶) 

 وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى﴿٧﴾

و تو را سرگشته يافت، پس هدايت كرد؟ (۷) 

 وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿٨﴾

و تو را تنگدست يافت و بى‌نياز گردانيد؟ (۸) 

 فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿٩﴾ 

و اما [تو نيز به پاس نعمت ما] يتيم را ميازار، (۹) 

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿١٠﴾ 

و گدا را مران، (۱۰) 

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿١١﴾

و از نعمت پروردگار خويش [با مردم‌] سخن گوى. (۱۱)

أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ﴿١﴾ 

آيا براى تو سينه‌ات را نگشاده‌ايم؟ (۱) 

وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ ﴿٢﴾

و بار گرانت را از [دوش‌] تو برنداشتيم؟ (۲) 

 الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ ﴿٣﴾

[بارى‌] كه [گويى‌] پشت تو را شكست. (۳) 

 وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ﴿٤﴾ 

و نامت را براى تو بلند گردانيديم. (۴) 

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا﴿٥﴾ 

پس [بدان كه‌] با دشوارى، آسانى است. (۵)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿٦﴾ 

 آرى، با دشوارى، آسانى است. (۶) 

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ ﴿٧﴾

پس چون فراغت يافتى، به طاعت دركوش؛ (۷) 

 وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ﴿٨﴾

و با اشتياق، به سوى پروردگارت روى آور. (۸)