با هم قرآن بخوانیم

وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا ﴿٢٦﴾

و بخشى از شب را در برابر او سجده كن و شب‌[هاى‌] دراز، او را به پاكى بستاى. (۲۶) 

 إِنَّ هَؤُلَاء يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا ﴿٢٧﴾

اينان دنياى زودگذر را دوست دارند، و روزى گرانبار را [به غفلت‌] پشت سر مى‌افكنند.(۲۷) 

 نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا ﴿٢٨﴾

ماييم كه آنان را آفريده و پيوند مفاصل آنها را استوار كرده‌ايم، و چون بخواهيم، [آنان را] به نظايرشان تبديل مى‌كنيم. (۲۸) 

 إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا ﴿٢٩﴾

اين [آيات،] پندنامه‌اى است. تا هر كه خواهد، راهى به سوى پروردگار خود پيش گيرد. (۲۹)

 وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٣٠﴾ 

 و تا خدا نخواهد، [شما] نخواهيد خواست؛ قطعاً خدا داناى حكيم است. (۳۰) 

يُدْخِلُ مَن يَشَاء فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿٣١﴾

هر كه را خواهد، به رحمت خويش در مى‌آورد، و براى ظالمان عذابى پردرد آماده كرده است. (۳۱)

وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿١﴾

سوگند به فرستادگان پى‌درپى، (۱) 

 فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿٢﴾ 

كه سخت توفنده‌اند.(۲) 

وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا﴿٣﴾ 

و سوگند به افشانندگان افشانگر، (۳) 

فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿٤﴾

كه [ميان حق و باطل‌] جداگرند، (۴) 

 فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿٥﴾

و القاكننده وحى‌اند. (۵) 

 عُذْرًا أَوْ نُذْرًا﴿٦﴾

خواه عذرى باشد يا هشدارى. (۶) 

 إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ 

كه آنچه وعده يافته‌ايد قطعاً رخ خواهد داد. (۷) 

فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿٨﴾ 

پس وقتى كه ستارگان محو شوند، (۸) 

وَإِذَا السَّمَاء فُرِجَتْ ﴿٩﴾ 

و آنگاه كه آسمان بشكافد، (۹) 

وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿١٠﴾

و آنگاه كه كوه‌ها از جا كنده شوند، (۱۰) 

 وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ﴿١١﴾

و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند، (۱۱) 

 لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿١٢﴾

براى چه روزى تعيين وقت شده است؟ (۱۲) 

 لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿١٣﴾

براى روز داورى. (۱۳) 

 وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿١٤﴾

و تو چه دانى كه روز داورى چيست؟ (۱۴)

 وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٥﴾

 آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان! (۱۵) 

 أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ﴿١٦﴾

مگر پيشينيان را هلاك نكرديم؟ (۱۶)

 ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ ﴿١٧﴾ 

سپس از پى آنان پسينيان را مى‌بريم. (۱۷) 

كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿١٨﴾

با مجرمان چنين مى‌كنيم. (۱۸) 

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٩﴾

آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۱۹)