صفحه سیصد و شصت و نه قرآن آیات 40 تا 60 سوره شعراء
با قرائت استاد خلیل الحصری
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ ﴿٤٠﴾
بدين اميد كه اگر ساحران غالب شدند از آنان پيروى كنيم (۴۰)
فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ ﴿٤١﴾
و چون ساحران پيش فرعون آمدند گفتند آيا اگر ما غالب آييم واقعا براى ما مزدى خواهد بود (۴۱)
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٤٢﴾
گفت آرى و در آن صورت شما حتما از [زمره] مقربان خواهيد شد (۴۲)
قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ ﴿٤٣﴾
موسى به آنان گفت آنچه را شما مىاندازيد بيندازيد (۴۳)
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ ﴿٤٤﴾
پس ريسمانها و چوب دستىهايشان را انداختند و گفتند به عزت فرعون كه ما حتما پيروزيم (۴۴)
فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ﴿٤٥﴾
پس موسى عصايش را انداخت و بناگاه هر چه را به دروغ برساخته بودند بلعيد (۴۵)
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ ﴿٤٦﴾
در نتيجه ساحران به حالت سجده درافتادند (۴۶)
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ﴿٤٧﴾
گفتند به پروردگار جهانيان ايمان آورديم (۴۷)
رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ ﴿٤٨﴾
پروردگار موسى و هارون (۴۸)
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٤٩﴾
گفت [آيا] پيش از آنكه به شما اجازه دهم به او ايمان آورديد قطعا او همان بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته است به زودى خواهيد دانست حتما دستها و پاهاى شما را از چپ و راست خواهم بريد و همهتان را به دار خواهم آويخت (۴۹)
قَالُوا لَا ضَيْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ ﴿٥٠﴾
گفتند باكى نيست ما روى به سوى پروردگار خود مى آوريم (۵۰)
إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٥١﴾
ما اميدواريم كه پروردگارمان گناهانمان را بر ما ببخشايد [چرا] كه نخستين ايمان آورندگان بوديم (۵۱)
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ ﴿٥٢﴾
و به موسى وحى كرديم كه بندگان مرا شبانه حركت ده زيرا شما مورد تعقيب قرار خواهيد گرفت (۵۲)
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ ﴿٥٣﴾
پس فرعون ماموران جمع آورى [خود را] به شهرها فرستاد (۵۳)
إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ ﴿٥٤﴾
[و گفت] اينها عده اى ناچيزند (۵۴)
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ ﴿٥٥﴾
و راستى آنها ما را بر سر خشم آورده اند (۵۵)
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ ﴿٥٦﴾
و[لى] ما همگى به حال آماده باش درآمده ايم (۵۶)
فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿٥٧﴾
سرانجام ما آنان را از باغستانها و چشمه سارها (۵۷)
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ ﴿٥٨﴾
و گنجينه ها و جايگاههاى پر ناز و نعمت بيرون كرديم (۵۸)
كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿٥٩﴾
اراده ما] چنين بود و آن [نعمتها] را به فرزندان اسرائيل ميراث داديم (۵۹)
فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ ﴿٦٠﴾
پس هنگام برآمدن آفتاب آنها را تعقيب كردند (۶۰)
