4.1.5. تنوين
آوردن تنوين (در صورتي که تلفظ شود) در نوشتههاي رسمي و نيز در متون آموزشي الزامي است و به صورتهاي زير نوشته ميشود:
الف) تنوين نصب هميشه به صورت «ا / ـا» نوشته ميشود و اگر کلمه مختوم به همزه باشد، همزه آنها روي کرسي «ي » ميآيد و سپس تنوين روي «الف» بعد از آن قرار ميگيرد:
نسبتا، واقعا، موقتا، عجالتا، طبيعتا، عمدا، جزئا، استثنائا، ابتدائا.
ب) تنوين رفع و جر در همه جا به صورت « ــٌ » و « ــٍ » نوشته ميشود و فقط در ترکيبات مأخوذ از عربي که در زبان فارسي رايج است، به کار ميرود: مشارٌاليه، مضافٌاليه، منقولٌعنه، مختلفٌفيه، متفقٌعليه، بعبارةٍاُخري، اينحوٍکان.
آوردن تنوين در کلمه هاي فارسي اشتباه است: گاهاً، زباناً.
ادامه دارد ...
