غزل شماره ۴۰۵: به جان پیر خرابات و حق صحبت او

تعبیر :

حق صحبت با پیران را به جا بیاور و به تجربه های آنها بهائی قائل باش. انها تو را به جایی هدایت می کنند که آخرش بهشت برین است. شانس به تو رو کرده آن را از دشت نده. به بخت خویش لگد نزن. نوید خبری را به تو می دهند که سرشار از رحمت است. خودت همتی داشته باش که فر دولت در انتظار تو است.