غزل شماره ۲۲۴: خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

تعبیر :

همگان به تو غبطه می خورند و این به خاطر این است که در هیچ کاری طمع نمی کنی و برای مال دنیا حریص نیستی. دل بزرگی داری و برای همین خدا تو را از مال دنیا بی نیاز می سازد. عهدی را که بسته ای فراموش نکن. تاج دانایی بر سرت می نهند فقط مواظب شیطان باش تا صید او نشوی.