قرار شب سی ام ماه مبارک رمضان

البته، منظور امام اين نيست كه وقتى در ديگران عيبى را ديدیم كه خودمان نيز شبيه آن عيب را داریم، همين كافى است كه عيب ديگران را به زبان نياوریم، و در عوض، عيب خودمان نيز، سر جايش باقى بماند. بلكه، منظور اين است كه وقتى، عيب ديگران، باعث ناراحتى ما شد، هوشيار باشيم و فورا به خود آئيم و ببينيم كه آيا خود ما نيز، آن عيب را داريم يا نه؟ و اگر ديديم كه خودمان نيز، داراى همان عيب هستيم، در صدد بر طرف كردن آن برآئيم، زيرا آن عيب، همانطور كه در وجود ديگران، ما را ناراحت كرده است، در وجود ما نيز باعث ناراحتى ديگران خواهد شد.