مبحث پنجاه و هشتم طرح صالحین / 1 : موضوعاتی پیرامون ماه مبارک رمضان

(یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیكُمُ الصِّیامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ*أَیامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یطِیقُونَهُ فِدْیةٌ طَعَامُ مِسْكِینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیرًا فَهُوَ خَیرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَیرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ*شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَینَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْیصُمْهُ وَمَنْ كَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیامٍ أُخَرَ یرِیدُ اللَّهُ بِكُمُ الْیسْرَ وَلَا یرِیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ)[بقرة:183-185]، ای كسانی كه ایمان آورده‌اید! بر شما روزه واجب شده است، همان گونه كه بر كسانی كه پیش از شما بوده‌اند واجب بوده است، تا باشد كه پرهیزگار شوید. (روزه در) چند روز معین و اندكی است، كسانی كه از شما بیمار یا مسافر باشند (اگر افطار كردند و روزه نگرفتند، به اندازه‌ی آن روزها) چند روز دیگری را روزه می‌دارند؛ و بر كسانی كه توانایی انجام آن را ندارند (همچون پیران ضعیف و بیماران همیشگی و كارگرانی كه سالیانه پیوسته به كارهای سختی، مانند استخراج زغال‌سنگ اشتغال دارند، و زندانیان محكوم به اعمال شاقه‌ای كه پیوسته به كار سنگین وادار می‌گردند) لازم است كفّاره بدهند، و آن خوراك مسكینی است (از خوراك متوسّطی كه به خانواده‌ی خود می‌خورانید و باید در برابر هر روزی یك خوراك متوسّط كه بتواند به‌طور معتدل مسكینی را سیر كند بپردازید) و هر كه كار خیر را پذیرا شود (و بر مقدار فدیه بی‌فزاید؛ و یا علاوه از روزه‌ی فرض، روزه‌ی سنّت نیز بگیرد) برای او بهتر است. روزه‌داشتن برای شما خوب است اگر (حقائق و نكات عبادات را) بدانید. (آن چند روز معین و اندك) ماه رمضان است كه قرآن در آن فرو فرستاده شده است (و آغاز به نزول نموده است و در مدّت 23سال تدریجاً به دست مردم رسیده است) تا مردم را راهنمایی كند و نشانه‌ها و آیات روشنی از ارشاد (به حق و حقیقت) باشد و (میان حق و باطل در همه‌ی ادوار) جدائی افكند. پس هر كه از شما (فرا رسیدن) این ماه را دریابد، (چه خودش هلال را رؤیت كند و چه با دیدن دیگران فرا رسیدن رمضان ثابت شود) باید كه آن را روزه بدارد؛ اگر كسی بیمار یا مسافر باشد (می‌تواند از رخصت استفاده كند و روزه ندارد) چندی از روزهای دیگر را (به اندازه‌ی آن روزها روزه بدارد) خداوند آسایش شما را می‌خواهد و خواهان زحمت شما نیست، (خداوند ماه رمضان و رخصت آن را برای شما روشن داشته است) تا تعداد (روزهای رمضان) را كامل گردانید و خدا را بر این كه شما را (به احكام دین كه سعادتتان در آن است) هدایت كرده است، بزرگ دارید و تا این كه (از همه‌ی نعمت‌های او) سپاس‌گزاری كنید.