غزل شماره ۱۴۵: چه مستیست ندانم که رو به ما آورد

تعبیر :

همه چیز به خیر و خوبی تمام می شود. عجله نکن گره از کار بسته ی تو باز می شود. یک خبر خوش در راه است. منتظر باش. با شنیدن این خبر بیماریت نیز شفا پیدا می کند ولی یادت باشد نذری که کرده ای حتما" ادا کنی. وعده ای هم که داده ای بجا آور دولت دو در خانه ی شماست.