سخاوت و بخشندگى على (ع)

او بخشنده‏ تر از ابرهاى پرباران بهارى بود و در این میدان نیز هماوردى براى او نمی ‏توان سراغ کرد.شعبى در این باره گفته است: على (ع) بخشنده ‏ترین مردمان بود. معاویه سرسخت‏ترین دشمن آن حضرت، نیز گفته بود: اگر على انبارى پر از زر و اتاقى انباشته از کاه می داشت، پیش از آنکه کاه را ببخشد، زر را می ‏بخشید.بیت المال را می رفت، در آن نماز می ‏گزارد و می گفت: اى زرد و اى سپید (طلا و نقره) !غیر از مرا بفریبید.

با آنکه بر همه امپراطورى اسلامى، به جز شام، فرمانروایى داشت، از خود میراثى بر جاى نگذاشت.و جز او، کس دیگرى به مضمون آیه نجوا ⁽¹⁾ عمل نکرد.از دسترنج ‏خود هزار بنده را آزاد کرد و هرگز به نیازمندى پاسخ رد نگفت.

کتاب: سیره معصومان ج 3 ص 36  نویسنده: سید محسن امین  مترجم: على حجتى کرمانى

پی نوشت:

1. آیه 12 سوره مجادله.-م.

منبع:http://123mis.blogsky.com