قرار شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان

شرح

خبّاب با خاى نقطه‏دار و باى مشدّد، نام یکى از مهاجران و یاران امام (علیه السلام) است، او پس از بازگشت از جنگ صفین، در کوفه از دنیا رفت، و نخستین کسى است که امام (علیه السلام) با دست خود او را دفن کرد، و با سه صفت از اوصاف صالحان‏ او را ستوده است:

۱- اسلام آوردن از روى میل و رغبت که اسلام سودمندى است.

۲- مهاجرت علاقه ‏مندانه وى با پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، که هجرت کامل از روى میل و رغبت در راه خدا و پیامبر خداست.

۳- زندگى خود را با پیامبر خدا در جهاد با کفّار و در زمان امام (علیه السلام) در جهاد با سرکشان، خوارج و بیعت شکنان، گذراند.

عبارت امام (علیه السلام): طوبى، در زمینه تعریف خبّاب و مشعر بر این است که وى آن چنان بوده است. طوبى وزن فعلى از صفت طیّب است. در تفسیر آمده است که آن، درختى در بهشت است. و با این عبارت امام (علیه السلام) وادار به یاد کردن روز قیامت و حساب آن روز فرموده است که خود باعث عمل براى آنهاست. و همچنین انگیزه براى فضیلت قناعت و خوشنودى از خدا و رضایت به قضا و قدر اوست.

 قناعت فضیلتى از شاخه‏ هاى عفّت، و رضا فضیلتى از شاخه‏ هاى عدالت است.

 ترجمه ‏شرح‏ نهج‏ البلاغه ( ابن‏ میثم)، ج ۵ ، صفحه‏ ى ۴۴۹

 حکمت ۴۳ و۴۴/ ترجمه محمد دشتی