غزل ۰۶۵- خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

تعبیر :

از روزگار انتظار بی اندازه داری و مرتب گله می کنی. زیاد شکایت نکن. حوادثی برایت اتفاق می افتد تا امتحان شوی. غم دنیا را نخور اینها همه خواست خداوند است پس از روزهای خوش زندگیت نهایت استفاده را بکن و از آنلذت ببر و قدر نعمت های خدا را بدان.