قرار شب هجدهم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

امام در این حکمت از شفا بخشی صدقه دادن و تجسم آن در آخرت برای انسان اشاره می کند،دواء منجح:داروی شفابخش ، به صدقه ای گفته می شود که با نیت قرب الهی باشد و برای انسان خیر و پاداش دارد و در دنیا نیز موجب ازدیاد اموال و شفای بیماران می شود.در روایات ما آمده که عده ای نزد رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم آمدند و از فقر شکایت کردند حضرت در پاسخ به آنها فرمودند:صدقه دهید و اگر هم چیزی برای صدقه دادن ندارید قرض کنید و صدقه دهید تا در مقابل کار خیر برکت و رحمت شامل حالتان شود.

دَاوُوا مَرضَاکُم بِالصَّدَقَةِ وَ رُدُّوا اَبوَابَ البَلاءِ بِالدُّعَاءِ؛ بیماران خود را با صدقه درمان کنید و درهای بلا را با دعا ببندید.

در روایت دیگری آمده فردی نزد رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم آمد و از بیماری خود و فرزندانش شکایت کرد حضرت پاسخ دادند صدقه دهید تا بیماری از شما دور شود.شخصی نزد امام موسی کاظم علیه السلام آمد و عرضه داشت فرزندان و همسر من ده نفرند که همه بیمارند، حضرت فرمود: آنها را با صدقه درمان کن زیرا چیزی سریع الاجابه تر و مفیدتر برای درمان بیماران از صدقه نیست.

در صدقه دادن سفارش شده که اولویت با ارحام و خویشاوندان میباشد؛ فردی نزد شیخ رجبعلی خیاط آمد و از فقر شکایت کرد شیخ به او فرمود آیا خواهر داری او پاسخ داد بله شیخ فرمود هدیه ای بخر و به خواهرت هدیه بده و اگر نداری قرض کن ، فرد پارچه ای را نسیه خرید و به دیدار خواهرش رفت ؛ بعد از مدت کمی رزق و روزی با برکتی به فرد روی آورد.

ونیز مولی علی  علیه السلام میفرمایند: سُوسُوا ایمانَکُم بِالصَّدَقَةِ   ایمان خود را با صدقه دادن نگه دارید