انسان باید اسرار خود را در دل خود حفظ کند و به هیچکس حتی دوستان هم بازگو نکند بلکه
بعضی از امور فردی و اجتماعی هستند که نگفتن آنها بهتر است از بازگو کردنشان است اگر مشکلی هم
در یک خانواده باشد باعث ناراحت کردن دوستان می شود و ممکن است کم کم هم فاش شود و اگر
هم به دشمنان بگویند آنها هم خوشحال می شوند. بعضی از سِرها است که اگر انسان آنها را فاش کند
فاجعه صورت می گیرد.

سِرُّکَ أسيرُکَ وَ إن أفشَيتَهُ صِرتَ أسيرَهُ؛ سرّ تو اسير توست و هنگامی که آن را افشا « : امام
». کنی تو اسير آن خواهی شد
اظهارُ الشَّیءِ قَبلَ أن یُستَحکَمَ مَفسَدَهٌ لَهُ؛ آشکارکردن چيزی پيش از « : حدیثی از امام صادق
». استوار شدن آن سبب تباهی آن می گردد
وَ الْبَشَاشَهُ حِبَالَهُ الْمَوَدَّهِ: خوشرویی و بشاشت، دام محبت است.