پاسخ به:قرار شب چهاردهم ماه مبارک رمضان
شنبه 21 تیر 1393 3:16 PM
سلام قبول دارین تو سختی ها خدارو شکر کردن کار هرکسی نیست؟خیلی سخته ادم یه عزیزی رو از دست بده بعد بگه خدایا شکرت شاید میخواست بدتر بشه.شاید ادم چند وقت بعدش بگه ها که من خودم هم اینجوریم بعدش میگم شاید یه حکمتی در کار بوده ولی اون لحظه گفتن به نظرم کار معصومین و اماماست.کاش ورد زبونمون بشه این جمله خدایا شکرت راضی ام به رضای تو
من با شما یکم مخالفم
اتفاقا بعضی وقتا تو مصائب هست که شکر می کنیم
مثلا تا وقتی یه نعمتی رو داریم چون عادی شده واسمون قدرشو نمیدونیم و فکر میکنیم از اول بوده و همیشه هم هست پس خدا رو متاسفانه بعضی وقتا فراموش میکنیم
ولی وقتی اون نعمت رو از دست بدیم تازه ارزششو میدونیم و میگیم خدایا الان میفهمم ارزش نعمتت رو و شکر میکنم بخاطر اون مدتی که نعمت رو داشتم و به نظر من این شکر واقعا قبلی هستش و بازم تلاش میکنه برای بدست اوردن اون نعمت و اگه ادم یکم زرنگ باشه حتی بخاطر اون مدتی که اون نعمت رو نداشته هم شکر میکنه چون باعث شده بفهمه قدر و ارزش نعمت رو
و وقتی بدستش اورد بازم شکر میکنه دیگه چون میدونه ارزشش رو
مثلا نعمت دوست خوب
تا وقتی هست خیلی کم میفهمیم ارزشش رو ولی اگه یه مدت نباشه اونموقع میفهمیم خداوند چه نعمتی رو بهمون داده بود و بازم برای دوستی با اون دوست خوب تلاش می کنیم و همیشه برای اینکه اون دوست خوب کنارمون هست شکر میکنیم شکر قلبی و زبانی
گـر تو خواهی که بیابی زجهان راه نجات
بر محمّد تو بگو از دل و جان صلوات.
