قرار شب چهاردهم ماه مبارک رمضان

ب نظر من درسته ک در برابر نعمتایی ک واسمون شیرینه باید شکرگزار باشیم ولی شکرگزاری اونجایی قشنگتر و لذت بخش هست ک وقتی مصائبی تو زندگیمون وارد میشه بعدش از ته دل خالصانه بگیم خدایا شکرت! فرض کنید یکی بچه دار میشه ولی بچش یا معلوله یا عقب مونده یا... این شخص اگه با هربار دیدن بچش بگه خدایا شکرت و هیچ وقت ب خدا شکایت نکنه بابت این مشکلش، این میشه شکرگزاری خالصانه...

و همینطور مصائبی چون از دست دادن عزیزان یا شکست تو مراحل مختلف زندگیمون و...

کاش ک ایمانمون ب حدی قوی باشه ک تحت سخت ترین مصائبم رحمت و لطف خدا رو از یاد نبریم و همواره شکرگزار نعمتای الهی باشیم و هروقت ی گرفتاری واسمون پیش اومد بگیم خدایا شکرت! میتونست ازین بدترم بشه...