(ان الله عنده علم الساعه و ینزل الغیث ویعلم ما فی الارحام وما تدری نفس ماذا تکسب غدا و ما تدری نفس بای ارض تموت ان الله علیم خبیر):(همانا علم رستاخیز فقط در نزد خداست که باران فرود آورد و آنچه را در رحمهاست می داند، کسی نمی داند که فردا چه می کند و کسی نمی داند که در کدام سرزمین می میرد،همانا خدا دانا و آگاه است )در این آیه سه مورد از مواردی که علم خدا به آنها تعلق گرفته بر شمرده ، یکی علم به قیامت است که این علم فقط به خدا اختصاص دارد و کسی جز او به آن احاطه نداردهمچنانکه فرمود: (ان الله عنده علم الساعه به درستی که علم به قیامت تنها در نزدخداست )دوم : فرستادن باران و سوم : علم به آنچه در رحم زنان باردار است . و این دو علم نیزبه خدا اختصاص دارد، مگر آنکه خودش آن را تعلیم کسی نماید(39).و دو مورد دیگر را که بر شمرده از مواردیست که انسان از آن بی اطلاع است و ازحوادث آینده خود خبر ندارد و علم به این موارد نیز اختصاص به خداوند دارد، یکی اینکه هیچکس نمی داند فردا چه چیزی را بدست می آورد و دیگر اینکه هیچ کس نمی داند در چه سرزمینی می میرد.و با یادآوری این دو مورد می خواهد بفرماید که خدای تعالی عالم به هر امرکوچک و بزرگی است از علم به قیامت تا علم به احوال و اقوال آینده بندگان ، ولی انسان از حوادث آتی بی خبر است و اگر غیب می دانست هر آینه همه خیرها را بسوی خودجلب نموده و همه امور ناپسند را از خود دفع می کرد، اما نظام زندگی دنیا بر این اساس بنا شده که بعضی امور برای انسان آشکار و بعضی مخفی باشد و این امر به جهت آنست که نظام آزمایش و امتحان الهی و پس از آن مجازات در محضر حق ، کامل و تمام شود.لذا با توجه به اینکه خدا می داند و علم مطلق دارد اما علم بشر ناقص و جزئی است ،پس بر انسانهاست که فقط او را بپرستند و از اوامر او پیروی کنند و از دعوتش روی نگردانند که در این صورت به جهت نادانی خویش هلاک خواهند شد.
منبع : سایت تدبر
