پاسخ به:قرار شب سیزدهم ماه مبارک رمضان
جمعه 20 تیر 1393 8:02 AM
«الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَرِهِم بِغَیرِ حَقٍ إِلا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاس بَعْضهُم بِبَعْضٍ لَهُدِّمَت صوَمِعُ وَ بِیَعٌ وَ صلَوَتٌ وَ مَسجِدُ یُذْکرُ فِیهَا اسمُ اللَّهِ کثِیراً وَ لَیَنصرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىُّ عَزِیزٌ» (آیهی ۴۰ سورهی مبارکهی حج)
«آنان که از خانههاى خود به ناحق اخراج شدند (و جرمى نداشتند) جز آنکه مىگفتند: «پروردگار ما خداى یکتاست» و اگر خداوند برخى از مردم را با برخى دیگر دفع نمىکرد (در هر عصرى کفار را از مجتمع دینى و امکنهی مذهبى به وسیلهی مؤمنین دفع نمىکرد) البته دیرهاى راهبان و کلیساهاى ترسایان و کنشتهاى جهودان و مسجدهاى مسلمانان که بسیارى از اوقات نام خدا در آنها ذکر مىشود ویران مىگردید. و بىتردید خدا هر که را که او را یارى مىکند یارى خواهد کرد، همانا خدا نیرومند و شکستناپذیر است.»