پاسخ به:مبحث پنجاه و پنجم طرح صالحین "چرا و چگونه دعا کنیم؟"
شنبه 14 تیر 1393 6:01 PM
قرآن می گوید: خواسته های خود را از من بخواهید. وقتی هم که سراغ دیگران می روید در ابتداء از من بخواهید و آنوقت سراغ وسائل بروید.
1) از من بخواهید تا وسیله کارآمد مربوط به حل مشکلتتان را به شما معرفی کنم.
2) و وقتی وسیله را دانستید، از من بخواهید تا بهترین روش استفاده از آن وسیله را به شما یاد دهم.
3) وقتی این را هم یاد گرفتید، باز از من بخواهید تا آن وسیله را برایتان کارآمد کنم. زیرا چه بسیار از انسانها که وسیله حل مشکلی را می دانند و از بهترین روش استفاده از آن ابزار نیز آگاهی دارند ولی همچنان آن وسیله برایشان کارآمدی ندارد و حال آن که برای دیگری دارد.
4) بعد از این سه دعا، و هنگام اشتغال به آن وسیله باز از من بخواهید که به شما امید بدهم که از پرداختن به آن وسیله ناامید نشوید.
5) کارتان اگر راه افتاد که از من تشکر گنید و اگر راه نیافتاد، از من بخواهید تا بشما صبر بدهم تا بیتابی نکنید و با بروز یک مشکل و حل نشدن آن ایمانتان را از دست ندهید.
همه این دعاها، آزمون توحید است و آزمون توحید، فلسفه خلقت انسان است. انسان در این دنیایی مادی، که همه امور را منسوب به علتهای آن می کند، و برای خداوند تنها نقش آفریدن نخستین را قائل است، تنها با اشتغال به دعا می تواند خود را از این تار شرک برهاند و در عین پرداختن به علتها، هیچ قدرتی برای آنها قائل نباشد و هرچه نیرو هست را از آن خداوند بداند.
☆☆ خداوندا، اراده ام را به زمان کودکی بازگردان ☆☆
☆☆ همان زمان که برای یکبار ایستادن هزار بار می افتادم اما نا امید نمی شدم ☆☆