پاسخ به:قرار شب ششم ماه مبارک رمضان
جمعه 13 تیر 1393 5:27 PM
ابنعباس گفت: عادت جندب بن زهر چنین بود که وقتی نماز می خواند یا روزه می گرفت یا تصدق می داد و مردم تعریفش می کردند خیلی خوشحال می شد و به همین جهت این کارها را بیشتر می کرد تا مردم بیشتر تعریفش کنند. خداوند تعالی در مذمتش این آیه را فرستاد: «فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً».
علامه طباطبایی: نظیر این روایت، روایات دیگری بدون ذکر اسم شخص معینی واردشده است و جا دارد که همه آن ها حمل بر انطباق آیه بر مورد شود نه اینکه نزول آیه را درخصوص مورد بدانیم، زیرا بعید بهنظر می رسد که خاتمه یک سوره از سورههای قرآنی به خاطر سبب خاصی نازلشده باشد.
از همه دل بریده ام،دلم اسیر یک نگاست،تمام آرزوی من زیارت امام رضـــــــــاست