سکسکه چیست و چگونه درمان می شود؟

سکسکه چیست
سکسکه نوعی عمل انعکاسی در بدن است که در اثر نفخ و سوء هاضمه ایجاد شده و به راحتی هم درمان می شود.

نام پزشکی سکسکه singultus است سکسکه یک عمل انعکاسی است و بدان معنی است که شما هیچ کنترلی بر آن ندارید. سکسکه معمولا جدی نیست و در بسیاری از موارد فقط برای چند دقیقه وجود دارد مشکلات شایع گوارشی مثل نفخ و سوء هاضمه سبب سکسکه می شود. در موارد نادر، سکسکه می تواند برای مدت زمان طولانی دوام داشته باشد.

سکسکه بیش از 48 ساعت را به سکسکه مداوم یا طولانی ( سکسکه بیش از 48 ساعت ) و سکسکه مقاوم به درمان ( سکسکه بیش از یک ماه ) تقسیم می کنند. سکسکه شایع است و بیشتر مردم در موقعی از زندگی خود دچار سکسکه می شوند و در هر سنی، از جمله نوزادان تاثیر می گذارد. زنان و مردان به میزان مساوی دچار سکسکه کوتاه مدت می شوند.

با این حال، به دلایلی که هنوز روشن نیست، سکسکه مداوم و مقاوم در مردان رخ می دهد سکسکه مقاوم در بزرگسالان شایع تر است. این نوع سکسکه می تواند خسته کننده و ناراحت کننده است و باعث می شود که خوردن و نوشیدن دشوار شود. در 80٪ موارد سکسکه های پیوسته و لاعلاج، یک علت قابل شناسایی است 20 درصد موارد باقی مانده، معمولا یک علت روانی دارد.

علل ایجاد سکسکه چیست
عواملی مانند ( تاریخ جراحی، تاریخ استفاده وسیع دارویی، شاخص های با منشاء روانی، سنکوپ، آریتمی، ریفلاکس معده و مری، کاهش وزن، بیخوابی، ناراحتی عاطفی، اعتیاد به الکل و مصرف حاد الکل ) سبب سکسکه می شوند

در یک معاینه فیزیکی کامل و متمرکز ممکن است شواهد از موارد زیر نیز پیدا شود
سر – وجود جسم خارجی یا موهای نابجا در مجاورت پرده صماخ و گلوکوم
دهان – گلودرد
گردن – التهاب، ضایعات توده ای، گواتر، اختلالات صدا و سفتی
قفسه سینه – تومور، ذات الریه و آسم
سیستم قلبی عروقی – آریتمی، انفارکتوس میوکارد ( MI )، پریکاردیت و نبض نابرابر
شکم – ضعف معده، ارگانومگالی، آبسه ساب فرنیک، سیستیت، آپاندیسیت، آنوریسم آئورت شکمی ( AAA )، پانکراتیت و پریتونیت
ضایعات توده – راست روده
سیستم عصبی – ضایعات کانونی، عملکرد ذهنی مختل و نشانه های بیماری MS

راه های تشخیص سکسکه
تست های آزمایشگاهی
الکترولیت – هیپوناترمی، هیپوکالمی، هیپوکلسمی و قند خون
تستهای عملکرد کلیوی – ارومی
تست های عملکرد کبدی – هپاتیت
سطح آمیلاز و لیپاز – پانکراتیت
شمارش سلول های سفید خون ( WBC )
ادرار، خلط یا مایع مغزی نخاعی ( CSF ) – عفونت
روش تصویربرداری که ممکن است در بررسی ها مفید باشد
رادیوگرافی قفسه سینه
فلوروسکوپی حرکت دیافراگم
سی تی اسکن ( CT ) از سر، قفسه سینه و شکم
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ( MRI )
مطالعات دیگر که ممکن است مفید باشد شامل موارد زیر است:
الکتروکاردیوگرافی
مطالعات هدایت عصبی
آندوسکوپی و یا برونکوسکوپی
آزمون پرفیوژن اسید مری

درمان سکسکه
بیشتر سکسکه ها به سرعت و معمولا بعد از چند دقیقه رفع می شود و معمولا هیچ درمانی مورد نیاز نیست.
با این حال، در موارد سکسکه های پیوسته و لاعلاج که طولانی تر از 48 ساعت می شود برای تشخیص علت و درمان مناسب تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

با این حال، خدمات زیر می تواند به متوقف کردن سکسکه کمک کند این خدمات عبارتند از:
در یک کیسه کاغذی تنفس کنید ( هرگز کیسه را بر سر خود نکشید )
در حال بلع، به آرامی بر روی بینی خود فشار دهید.
برای فشرده سازی قفسه سینه خود به جلو خم شوید.
یک قاشق شکر بخورید تا سکسه را متوقف کند.
برای دوره های کوتاه مدت نفس خود را نگه دارید.
زانوی خود را به طرف قفسه سینه خود بکشید.
برای یک دوره کوتاه نفس خود را نگه دارید.
جرعه جرعه آب سرد را به آرامی بنوشید.
به آرامی بر دیافراگم فشار دهید.
شکر دانه ریز بلع کنید.
یک لیمو را گاز بزنید.
با آب غرغره کنید.
سرکه مزه کنید.

درمان بیماریهای زمینه
اگر یک بیماری زمینه ای باعث سکسکه شما است درمان آن به حل مشکل کمک خواهد کرد. اگر سکسکه شما مداوم است و یا طولانی تر از 48 ساعت ( مقاوم )، پزشک برای پیدا کردن عامل زمینه ای شما را بررسی خواهد کرد.

با این حال، سکسکه مداوم و مقاوم به درمان اغلب با یک فرایند پاتولوژی زمینه ای در ارتباط است و باید برای شناسایی علل و اثرات تلاش کرد. برخی شرایط که باعث سکسکه مداوم و مقاوم به درمان است نیاز به ارزیابی و درمان توسط یک متخصص دارد.
اگر سکسکه شما بیشتر از 48 ساعت شود دارو مورد نیاز است اگر فرزند شما سکسکه های پیوسته و لاعلاج دارد معمولا باید او را قبل از تجویز دارو به نزد یک متخصص ببرید.

داروی برای سکسکه اغلب زمانی استفاده شود که انواع درمان های دیگر شکست خورده باشد و یا هیچ علت زمینه ای پیدا نشود.
بعضی از داروها که ممکن است پزشک شما، برای درمان سکسکه طولانی مدت تجویز کند عبارتند از: کلرپرومازین ( داروی انتخابی ) هالوپریدول، باکلوفن، متوکلوپرامید، گاباپنتین، فنی توئین، والپروئیک اسید، کاربامازپین، کتامین و لیدوکائین

پزشک شما معمولا یک دوره دو هفته از دارو را برای شما تجویز می نماید و ممکن است به تدریج دوز را افزایش داده تا زمانی که سکسکه را تحت کنترل در آورد. طول زمانی که شما نیاز به گرفتن دارو دارید بستگی به شرایط فردی شما ( سن، سلامت عمومی، شدت سکسکه ) دارد.
تمامی داروها می توانند عوارض جانبی ایجاد کند. بنابراین، قبل از مصرف هر دارو با پزشک مشورت کنید.

برخی عوامل که مفید بودن آنها گزارش شده به شرح زیر است
شل کننده های عضلانی ( به غیر از بنزودیازپین ها )
آرام بخش ها
ضد دردها ( به عنوان مثال اورفنادرین، آمی تریپتیلین، هیدرات کلرال و مورفین )
محرک ها به عنوان مثال ( افدرین، متیل فنیدات، آمفتامین و نیکتامید )
عوامل دیگر به عنوان مثال ( دگزامتازون، افدروفونیوم، آمانتادین و نیفدیپین )

درمان های غیر دارویی شامل موارد زیر است:
تکنیک های منجر به تحریک عصب واگ – شستشوی معده سرد، مانور والسالوا، ماساژ سینوس کاروتید، ماساژ انگشتی مقعد، فشارانگشتی بر کره چشمی
تکنیک تداخل با عملکرد تنفسی نرمال – نگه داشتن نفس، تنفس عمیق و سریع، نفس نفس زدن، تنفس در یک پاکت کاغذی، کشیدن زانو به قفسه سینه و خم شدن به جلو و فشار مثبت مداوم راه هوایی، انحراف روانی، تهویه رفتاری، خواب هیپنوتیزم، نماز، طب سوزنی و آخرین راه حل مداخله جراحی است که شامل قطع عصب فرنیک ( یک طرفه یا دو طرفه ) و رفع فشار از روی مویرگ های عصب واگ می باشد.