و حجته

«حجّت» همان‏گونه که قبلاً گذشت، به معنی «گواه» است 
امامان معصوم علیهم السلام گواه خداوند در بین مردم هستند و هیچ‏گاه زمین از این گواهان خالی نخواهد بود. 
قال الصادق علیه السلام: «ما زالَتْ الاَرض اِلاَّ وَ لِلَّهِ فیها الحُجَّة».[1] . 
امام صادق علیه السلام فرمودند: زمین از حالی به حالی نگردد (روزگار نمی‏گذرد)، جز آنکه حجّت خداوند در زمین وجود داشته باشد. 
اوّلین حجّت‏های خداوند روی زمین، وجود انبیای مکرّم بوده است. 
قال الصادق علیه السلام: «حُجَّةُ اللَّهِ عَلی العِبادِ النَّبی».[2] . 
امام صادق علیه السلام فرمودند: پیامبران، حجّت‏های خداوند بر بندگان بوده‏اند. 
نبی مکرّم اسلام صلی الله علیه وآله و ائمّه معصومین علیهم السلام نیز حجّت‏های خداوند هستند. قال ابو جعفر علیه السلام: «نحنُ حجّةُ اللّهِ و نَحْنُ بابُ اللّهِ و نَحْنُ لِسانُ اللّهِ و نَحْنُ وَجْهُ اللّهِ و نَحْنُ عینُ اللّهِ فی خَلْقِهِ و نَحْنُ وُلاةُ اَمْرِ اللّهِ فی عِبادِهِ».[3] . 
امام باقر علیه السلام فرمودند: ما حجّت خداییم و ما درب خداییم و ما زبان خداوند هستیم و ما آبروی خداییم و ما چشمِ خدا در میان خلق اوییم و ما والیان فرمان خدا، در بین بندگان او می‏باشیم. پس امام زمان آخرین حجّت خداوند بر مردم هستند. قال المهدی علیه السلام: «وَ اَمَّا الحَوادث الواقِعَةِ فَاِرجِعُوا فیها اِلی رُواةِ حَدیثِنا فَاِنَّهُم حُجَّتی عَلَیکُم وَ اَنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیهِم».[4] . 
از وجود حضرت مهدی علیه السلام صادر شده که فرمودند: در حوادث و اتّفاقاتی که پیش می‏آید، به راویان حدیث ما رجوع کنید که آنان حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوند بر ایشان هستم. 

پی نوشت ها: 
[1] کافی، ج 1، ص 178. 
[2] کافی، ج 1، ص 25. 
[3] کافی، ج 1، ص 145. 
[4] بحارالانوار، ج 53، ص 181.