گناهى كه ...

امام صادق عليه‏ السلام

اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَيِّيرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِكُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَينِ؛

گناهی كه نعمت‏ها را تغيير مى ‏دهد، تجاوز به حقوق ديگران است.

گناهى كه پشيمانى مى‏ آورد، قتل است.

گناهى كه گرفتارى ايجاد مى ‏كند، ظلم است.

گناهى كه آبرو مى‏ بَرد، شرابخوارى است.

گناهى كه جلوى روزى را مى‏ گيرد، زناست.

گناهى كه مرگ را شتاب مى ‏بخشد، قطع رابطه با خويشان است.

گناهى كه مانع استجابت دعا مى‏ شود و زندگى را تيره و تار مى ‏كند، نافرمانى از پدر مادر است.

علل الشرايع ج 2، ص 584