مرجعي که به زنان اجازه مي دهد مرجع تقليد شوند

مرجعي که به زنان اجازه مي دهد مرجع تقليد شوند
چهارشنبه 3 اردیبهشت 1393  11:20 AM

حضرت آيت الله شيخ «محمّد ابراهيم جنّاتى» سال ١٣١١ هجرى شمسى در شاهرود ديده به جهان گشود. در شش سالگى به اشاره پدر به فراگيرى قرآن مجيد و ادبيات فارسى پرداخته و در 11 سالگى وارد مدرسه علميه شاهرود گرديده و در مدت چهار سال موفق به اتمام مقدمات و مقدارى از سطح عالى شد. هنوز 18 بهار از عمر ايشان نگذشته بود که سطوح عاليه فقه و اصول را به ضميمه منظومه سبزوارى به پايان رسانده و به منظور گذراندن مراحل بعدى به مشهد هجرت کرده و از درس هاى اساتيد آن حوزه علمى بهره فراوان برد. پس از مدتى به قم رفته و با شرکت در درس خارج فقه حضرت آيت الله بروجردى و خارج اصول امام خمينى به تحصيل ادامه داد. سپس به نجف اشرف مهاجرت نموده و 25 سال در آن مرکز علمى اقامت گزيد، که بيشتر آن صرف استفاده از محضر پرفيض استادان آن حوزه علميه مانند حضرات آيات عظام شاهرودى، حکيم، شيرازى، حلّى، زنجانى و خوئى گرديد. به موازات تحصيل به تدريس رسائل و شرح لمعه و نيز تأليف روى آورد. 11 سال در "جامعة النجف" کتاب هاى سطح عالى حوزه (رسائل، مکاسب و کفايه) را جمعاً در سه دوره تدريس کرد و همچنين در سال هاى آخر اقامت در نجف اشرف، در مدرسه بزرگ مرحوم آخوند خراسانى، خارج اصول تدريس مى کرد. در نجف کتاب هاى بسيارى به رشته تحرير درآورد، از جمله تقريرات درس خارج فقه مرحوم حضرت آيت الله سيد «محمود شاهرودى» را به صورت مجموعه اى پنج جلدى، به تشنگان معارف فقهى عرضه کرد. در سال ١٣٥٨ شمسى با مراجعت به ايران و اقامت در شهر قم، همچنان کار تدريس و تأليف کتب و مقالات علمى را پى گرفت. خارج فقه و اصول به گونه متداول در حوزه و نيز فقه، اصول، علوم قرآن و علوم حديث بگونه تطبيقى، جملگى موضوعاتى بوده اند که همواره به تدريس آنها در قم اشتغال داشته و دارد. ايشان نخستين شخصيت علمى مى باشند که فقه، اصول، علوم حديث و علوم قرآن را در حوزه علميه قم به صورت تطبيقى، از ديدگاه 22 مذهب از 138 مذهب فقهى که در تاريخ فقه اسلامى وجود دارند (اماميه، حنفيه، مالکيه، شافعيه، حنبليه، زيديه، اباضيه، ظاهريه، اوزاعيه، ثوريه، ليثيه، راهويه، نخعيه، تميميه، طبريه، جبيريه، کلبيه، شبرميه، ابن ابى ليلى، زهريه، عيينيه و جريحيه) تدريس نمود.  اين درس ها در مجموعه هايى گردآورى شده که بخشى از آنها مانند فقه مقارن، منابع اجتهاد، ادوار اجتهاد، ادوار فقه و مناسک حج از ديدگاه مذاهب اسلامى چاپ شده و بخش ديگر آنها مانند علوم حديث و علوم قرآن از ديدگاه مذاهب اسلامى در مرحله چاپ قرار دارد. تأليفات، آثار و نظرات علمى ايشان تاکنون در قالب ده ها کتاب و صدها مقاله، سخنرانى و مصاحبه در داخل و خارج کشور و به زبان هاى گوناگون منتشر شده اند. حضرت آيت الله جنّاتى تاکنون در بسيارى از همايش ها و کنگره ها، در ايران و خارج از ايران، به ايراد سخنرانى پرداخت. انجام مصاحبه با تعداد زيادى از روزنامه ها و مجلات داخلى و خارجى، از ديگر فعاليت هاى علمى و فرهنگى معظم له مى باشد، که در اين سخنرانى ها و مصاحبه ها بگونه مفصل و مشروح، آراء و نظرات و فتاواى خويش را بيان فرموده است. به عنوان نمونه، گذشته از شهرها و دانشگاه هاى ايران، در دانشگاه بيرمنگام (همايش جايگاه عقل در متون مقدس)، دانشگاه استانبول (سمپوزيوم شناخت شيعه در گذشته و امروز)، دانشگاه دمشق (همايش فقه تطبيقى و شيوه هاى اجتهادى)، مکه و مدينه (کنگره مذاهب اسلامى و کنگره حج) و قماطيه (همايش بحث هاى اسلامى)، به ايراد سخنرانى و مقاله علمى پرداخته است. روزنامه ها و مجلات گوناگون در ايران، پاکستان، هند، فرانسه، انگلستان و آمريکا، تا به امروز آراء، نظرات و فتاواى معظم له را منتشر کرده اند، که برخى از آنها عبارتند از: روزنامه ها و مجلات کيهان، اطلاعات، ايران، جمهورى اسلامى، ابرار، قدس، رسالت، بعثت، سلام، جهان اسلام، کيهان هوايى، زن، همشهرى، تهران تايمز، کيهان انديشه، کيهان فرهنگى، زنان، ميراث جاويدان، زائر، ميقات حج، انديشه حوزه مشهد، فرزانه، نور علم، تبيان، ادبستان، کوثر، پيک ياران، ماهان، ايران جوان، سروش، العدل، صوت الاسلام، الثقافة الاسلامية، الفکر الاسلامى، التوحيد، المبلغ الرسالى و... ايشان تاکنون مسائل مستحدثه (مسائل جديد) بسيارى را مورد پژوهش مستمر قرار داده و آنها را با توجه به شرايط زمان، مکان، عرف و نياز جامعه و بر اساس مبانى فقه اجتهادى و عناصر اصلى استنباط به بحث گرفته و در محافل علمى و مراکز فرهنگى و مطبوعات مطرح ساخته اند. همين امر ايشان را چه در نجف و چه در قم در زمره مجتهدان برجسته اى جاى داد که با نظريات عميق خود راهگشاى پژوهشگران عرصه فقاهت بوده و هستند. آراء و نظرات نوينى چون نقش زمان و مکان در اجتهاد، جواز تصدى منصب قضاوت توسط زنان، جواز تصدى مقام مرجعيت و همه وظايف سياسى اجتماعى توسط زنان، طهارت ذاتى مطلق انسان، حليت ذبايح اهل کتاب، جواز ميقات از ادنى الحل، جواز مجسمه سازى به عنوان فن و هنر، معين نبودن سن خاص در بلوغ دختران (تنها نشانه بلوغ دختران عادت ماهانه است) و نيز نظرات جديد ايشان درباره مسائلى چون موسيقى، هنر، حجاب و... از جمله آثار ايشان است. ايشان در رساله توضيح المسائل خويش که حاوى بيش از ٣٠٠٠ مسأله مى باشد، کليه احتياطات رايج در رساله ها را که بيش از صد مورد مى باشند، با شيوه اجتهادى خويش و بر اساس عناصر اصلى استنباط تبديل به فتواى صريح کرده و در مورد هر مسأله نظر قطعى و مشخصى ارائه کرده اند و مناسک حج ايشان نيز با بيش از ١٤٠٠ مسأله بزرگترين و کامل ترين مناسک حج چاپ شده تاکنون مى باشد.