نیکی به والدین پس از مرگ

 الإمامُ الباقرُ عليه‏‌السلام: إنّ العَبدَ لَيكونُ بارّا بِوالِدَيهِ في حياتِهِما، ثُمّ يَموتانِ فلا يَقضي عَنهُما دُيونَهُما ولا يَستَغفِرُ لَهُما فيَكتُبُهُ اللّه‏ُ عاقّا. وإنّهُ لَيكونُ عاقّا لَهُما في حياتِهِما غَيرَ بارٍّ بهِما، فإذا ماتا قَضى دَينَهُما واستَغفَرَ لَهُما فيَكتُبُهُ اللّه‏ُ عزوجل بارّا.

امام محمد باقر عليه‏‌السلام فرمودند:

يك وقت هست كه بنده در زمان حيات پدر و مادر خود نسبت به آنان نيكوكار است، امّا وقتى می‌ميرند، نه بدهى آنان را می‌‏پردازد و نه برايشان طلب آمرزش می‌كند، در اين صورت خداوند او را عاق و نافرمان قلمداد می‌كند.(فيَكتُبُهُ اللّه‏ُ عاقّا)

و يك وقت هم هست كه گاهی بنده در زمان حيات پدر و مادرِ خود، ناخلف و نافرمان است و به آنان نيكى نمی‌كند، امّا وقتى(والدین) از دنیا رفتند بدهى‌‏هاى آنها را می‌پردازد و براى ايشان آمرزش می‌طلبد. لذا خداوند عز و جل او را نيكوكار می‌نويسد.

«اصول كافي، جلد 2 صفحه 163»