تاریخچه پیاز

            آبياري

            پياز به آب فراوان نياز دارد ،‌ و در اراضي شني كه سطح فوقاني خاك خيلي زود خشك مي شود بايد كاملا مراقب بود كه هميشه در اطراف ريشه پياز رطوبت كافي موجود باشد . در نقاط شمالي ايران پياز را مي توان به صورت ديم كشت كرد . پيازهايي كه از كشت آبي به دست مي آيند وزن بيشتري نسبت به محصولات ديم در انباراز دست مي دهند . آب بيش از حد باعث ديررس شدن و زردي برگها مي شود ،‌ از طرف ديگر كم آبي باعث كاهش عملكرد مي شود . به طور معمول مزرعه پياز را هر 5 الي 7 روز يكبار آبياري كرده ،‌ و ميزان آب مصرفي با توجه به منطقه كشت ،‌ زمان كشت ،‌ روش توليد و نوع خاك متغير مي باشد . وبه طور كلي و معمول به طرق شياري و يا غرقابي آبياري مي كنند .