انفاق .

هر كه انفاق كند به سود خود انفاق كرده است .

قرآن :.
((و هر مالى كه انفاق كنيد, به سود خود شماست )).
ـ امام على (ع ) : هيچ كس را از دنيايش بهره اى نيست , مگر آن چه را كه براى آخرتش انفاق كند.
ـ آن چه از دنيايت (به سوى آخرت )پيش فرستى از آن توست و آن چه از خودبر جاى گذارى از آن دشمن است .

ـ در حـقيقت از دارايى تو همان متعلق به توست كه براى آخرتت پيش فرستى وآن چه پس از خود بگذارى از آن وارث است .

ـ در سـفـارش به فرزند بزرگوارش حسن (ع ) ـ : در حقيقت بهره تو از دنيايت همان است كه با آن آخرتت را بسازى پس در راه حق خرج كن و خزانه دار ديگران مباش .

ـ نـيـز در سـفـارش بـه آن حضرت ـ :بدان كه تو راهى دور و دراز و پرمشقت درپيش دارى و در پـيـمودن اين راه از عمل پسنديده و توشه اى چندان كه تو را سبكباربه منزل رساند بى نياز نيستى پـس بـيـش ازتـوانـت بر پشت خود بار منه كه سنگينى آن تو را بيازارد و اگر نيازمندى يافتى كه تـوشه تو را تا روز قيامت بر دوش كشد و فردا كه به آن نياز دارى آن را به تو تحويل دهد, وجوداو را غـنـيـمت دان و بار خويش را بر دوش اونه و تا جايى كه مى توانى او را بار كن , زيراچه بسا كه او را دگـر بـاره بـجـويـى و نـيـابـى و نـيـزوجـود كـسـى را كـه در روزگـار تـوانـگـريـت ازـ ت مـيـنـغ تووام خواست غنيمت بدان تادرروزتنگدستيت (روز قيامت ) آن را به تو پس دهد.
ـ هرگاه بنده بميرد فرشتگان گويند :چه پيش فرستاد؟ 
و مردم گويند : چه باقى گذاشت ؟ 
پس , چـيـزى براى خود پيش فرستيد تااز آن شما باشد و همه را بعد از خود باقى مگذاريد كه وبال شما خواهد بود.
ـ پـيـامبر خدا(ص ) : هر يك از شما درروز قيامت با پروردگارش سخن مى گويد و ميان او و خدا هـيـچ تـرجـمـانـى نيست پس , رو به روى خود را مى نگرد و جز آن چه پيش فرستاده است چيزى نـمـى يابد, سمت راست خود را مى نگردجز آن چه پيش فرستاده چيزى نمى يابد سپس سمت چپ خـود را مى نگرد ناگاه آتش رامى بيند بنابراين , اگر شده با نصف خرمايى خودرا از آتش برهانيدو اگر كسى از شما همان راهم نيافت , با سخنى خوش و پسنديده اين كار رابكند.
ـ بـه اصحاب خود ـ : كدام يك از شمامال وارثش را بيشتر از مال خود دوست دارد؟ 
اصحاب عرض كـردنـد : اى رسـول خـدا, هـيـچ يك از ما نيست مگر اين كه مال خودش را بيشتر ازمال و دارايى وارثش دوست دارد.
حـضـرت فرمود : مال هركس همان است كه (براى آخرت ) پيش مى فرستد, و مال وارثش آن است كه پس از خود برجاى مى گذارد.