واویلا واویلا آه و واویلا
از زهر کین جانش رسیده برلب جان می دهد با یاد عمه زینب
واویلا واویلا آه و واویلا
باغ یاست چرا گردیده پرپر ؟ شد عزادار تو موسی بن جعفر
واویلا واویلا آه و واویلا
تا بین کوچه ها افتادی از پا با یاد مادرت گفتی یا زهرا
واویلا واویلا آه و واویلا
غربتت را چو بین خانه دیدند جانماز از زیر پایت کشیدند
واویلا واویلا آه و واویلا