پاسداشت یک عملیات و یک فرمانده

این مراسم روز پنج‌شنبه 28 فروردین ماه از ساعت 16 تا 18 در قطعه 40 گلزار شهدای تهران در جوار یادمان لشکر 27 و ایستگاه صلواتی رزمندگان گردان انصار الرسول صورت می‌گیرد.

رضا چراغی پس از شروع غائله کردستان توسط ضدانقلاب، فوری همراه جمعی از دوستان، خود را به مریوان رساند و در مبارزه با گروهک‌های محارب، از هیچ کوششی دریغ نکرد. او در عملیات محمد رسول‌الله (ص)، مسیر بسیار مهم و پرخطر معروف به «راه خون» را از تصرف نیروهای ضدانقلاب خارج کرد. همچنین همراه دیگر فرماندهان در جبهه‌های سرپل‌ذهاب و گیلانغرب دست به عملیات چریکی زد.

شهید چراغی که حاج احمد متوسلیان را استاد خود می‌دانست، با جمع سرداران دلیرمردی که بعدها در جنگ، نوبت به نوبت جاودانه شدند، از کردستان عازم جنوب شدند. با تشکیل تیپ 27 محمد رسول‌الله (ص) توسط حاج احمد، رضا نیز از آن به بعد همراه تیپ 27 در عملیات‌های مختلف شرکت کرد. وی در طول حضور در کردستان و جنگ، مسئولیت‌های مختلفی به‌عهده داشت. مدتی جانشین سپاه دزلی بود و زمانی مسئول محور مریوان. از اواسط سال 1360 تا اواخر تیر ماه سال 61، فرماندهی گردان حمزه (ع) را در عملیات فتح‌المبین و بیت‌المقدس به‌عهده داشت. پس از اسارت حاج احمد متوسلیان در تیرماه 61 در لبنان و قبول فرماندهی تیپ 27 توسط شهید حاج همت، شهید چراغی در عملیات رمضان و عملیات مسلم بن عقیل در سومار، به عنوان قائم‌مقام لشکر خدمت کرد و از مهر ماه سال 61 برای مدت کوتاهی معاونت سپاه 11 قدر را که فرمانده آن حاج همت بود، پذیرفت. از آبان سال 61 تا فروردین سال 62 در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر 1 در فکه، به عنوان فرمانده لشکر انجام وظیفه کرد.

آتش به جای خون

از هنگام برکناری ابوالحسن بنی صدر از سمت فرماندهی کل قوا و ایجاد تحول در فرماندهی جنگ ایده‌های کارشناسان نظامی سپاه، مبنای طرح ریزی نبردهای بزرگ قرار می‌گرفت. این جریان که از عملیات ثامن‌الائمه آغاز شد تا پایان والفجر مقدماتی ادامه داشت. اما عدم موفقیت در عملیات والفجر مقدماتی که در پی ناکامی عملیات رمضان حاصل شده بود، موقعیت سپاه را در برنامه ریزی جنگ تضعیف کرد. در نتیجه فرماندهی عملیات والفجر 1 به فرمانده نیروی زمینی ارتش سرهنگ صیاد شیرازی واگذار شد. وی که پس از ناکامی عملیات رمضان معتقد شده بود در صورت واگذاری نیروهای بسیجی به ارتش می‌تواند کارنامه درخشان تری از سپاه عرضه کند، در عملیات والفجر 1 سازمان سپاه را تحت امر گرفت و شیوه‌های شناخته شده کلاسیک را برای عملیات برگزید آغاز عملیات «ثامن‌الائمه (ع)» تا آغاز عملیات «والفجر 1» همواره در خط شکستن از تاریکی شب غافل گیری هجوم به نقاط ضعف دشمن ابتکار عمل نیروهای شهادت طلب استفاده می‌شد اما در عملیات «والفجر 1» روش هجوم درپوشش آتش تهیه و انتخاب شد؛ طرحی که «آتش به جای خون» نام گرفت. عملیات با اجرای انبوه آتش توپخانه شروع شد 60 هزار گلوله بر مواضع دشمن فرود آمد چیزی که تا آن زمان در طول جنگ ایران و عراق در عملیات‌های خودی سابقه نداشت دشمن نیز با 100 هزار گلوله توپ با آتش خودی مقابله کرد در این عملیات-که در دو محور و در چند مرحله اجرا شد-خطوط پدافندی نیروهای دشمن شکست لیکن بر اثر هوشیاری آن‌ها و عوامل دیگر الحاق بین یگان‌ها صورت نگرفت و منطقه آزاد شده تثبیت نشد.