یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی(ره)

اطلاع دقیق
حضرت امام(ره) برای اطلاع از اوضاع و احوال جاری در داخل و خارج از تمام راه‌های موجود و ممکن استفاده می‌کردند، به گونه‌ای که اولا در حد ممکن از همه‌ مسائل مهم مطلع شوند، ثانیا اطلاعاتشان نه فقط از یک طریق، بلکه از طرق متعدد و گوناگون باشد که می‌توان آن‌ها را به محرمانه، غیرمحرمانه، داخلی، خارجی، دوست و دشمن تقسیم کرد.
گذشته از اطلاعاتی که از طریق ملاقات‌های حضوری و نامه‌هایی که به طور باز و از همه‌ی جناج‌ها و حتی ضد انقلاب و غیرانقلابی‌ها به امام(ره) می‌رسید، تمام بولتن‌های محرمانه‌ نهادهای جمهوری اسلامی مورد استفاده‌ی حضرتشان قرار می‌گرفت. در این میان بولتن ویژ‌ه‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی از بولتن‌هایی بود که روزانه به محضرشان تقدیم می‌شد. به یاد دارم در اوایل، این بولتن روزهای جمعه نیز آماده می‌شد، ولی ارسال آن همراه با بولتن روز شنبه بود که حضرت امام(ره) با سراغ گرفتن از ان در روزی که واصل نمی‌شد، ما را متوجه می‌فرمودند که نباید تأخیر شود. با تماس با خبرگزاری مقرر شد که روزهای جمعه نیز طبق روزهای دیگر، بولتن ارسال شود.
روزنامه‌های صبح و عصر نیز در اولین فرصت ممکن به دست حضرت امام(ره) می‌رسید.
در میان بولتن‌ها، بولتنی که هر چند روز یک‌بار، تهیه می‌شد و حاوی ترجمه‌ مهم‌ترین مقاله‌ها و تحلیل‌ها از روزنامه‌ها ومجله‌های خارجی بود، مورد توجه حضرت امام(ره) بود. به گونه‌ای که گاهی که چند روز فاصله می‌شد، سراغ آن را می‌گرفتند.
حضرت امام(ره) گذشته از گوش کردن مستمر اخبار از صدا و سیمای جمهوری اسلامی در نوبت‌های متعدد، بسیاری از رادیوهای بیگانه را به طور مرتب گوش می‌دادند؛ به طوری که اگر تغیير در ساعت پخش یا فرکانس هر یک از آن‌ها پیش می‌آمد، اولین کسی بودند که متذکر می‌شدند. یک روز اینجانب را احضار فرمودند که فلان ایستگاه دریافت نمی‌شود. بلافاصله با مسئولان فرکانس‌ یکی از نهادهای خبری تماس گرفتم و موضوع را پرسیدم، ولی او که مسئول و متخصص این مسئله بود، هنوز متوجه‌ این تغییر نشده بود! بالاخره بعد از جست‌و جو تماس گرفت و گفت «ساعت جلو افتاده.» حقیر، ساعت اعلام شده را به عرض امام(ره) رساندم. چند دقیقه‌ی بعد از ساعت اعلام شده، مجددا حضرت امام بنده را احضار کردند و فرمودند:

دریافت نمی‌شود!

عرض کردم: «شاید اشتباه گفته‌اند. ممکن است رأس ساعت ... و نیم باشد.» در حالی که مشغول قرائت قرآن بودند، فرمودند:

ساعت را جلوی خودم گذارم و به انتظار موعد به نظاره‌ی جمال جمیل و منور معظم‌له نشستم. در آخر شاهد نکته‌ عجیبی شدم. در اثنای قرائت قرآن مجید، حضرت امام(ره) سرشان را بلند کردند و فرمودند:

نه ساعت را از جیبشان درآوردند و نه ساعتی جلوی چشمشان بود، بلکه همان گونه که گفتم، غرق در قرائت قرآن بودند! به ساعت خودم نگاه انداختم، دیدم با محاسبه‌ی ثانیه، دقیقا همان است که امام(ره) می‌گویند. بلافاصله رادیو را روشن کردم، ولی باز هم خبری نبود. به عرض رساندم حتما اشتباه دیگری در کار است و مرخص شدم. بعد از پیگیری معلوم شد غیر از تغییر زمان، فرکانس هم تغییر یافته و فردا صبح، به حضرتشان عرض کردم و سپس فرکانس را نیز اصلاح کردم.