مجموعه اشعار اجرا شده توسط استاد حاج منصور ارضی

مثل اینکه غم پروانه ندارد پایان
قصه آتش و بت خانه ندارد پایان
محک غیرت مردانه ندارد پایان
ظلم این مردم بیگانه ندارد پایان
از پی هیزم و دنبال طناب اند همه
وای بر آن همه شاگرد که خوابند همه
بی خبر وارد این بیت مطهر نشوید
چکمه پوشیده در خانه حیدر نشوید
روی سجاده اش از عمد به هر سو ندوید
زود از بیت بنی فاطمه بیرون بروید
بی هوا ریشه تحت الحنک از پشت نگیر
این محاسن که سفید است تو با مشت نگیر
خانه شعله ور و ناله مادر مادر
حمله بی خبر و ناله مادر مادر
یاد آن چل نفر و ناله مادر مادر
لگد و میخ در و ناله مادر مادر
روضه انگار گریزی به فدک می خواهد
مادری در وسط شعله کمک می خواهد
کمی آرام که از خانه عبا بردارد
کمی آرام که این مرد عصا بردارد
کمی آرام در سوخته را بردارد
بگذارید که دستی به دعا بردارد
ریسمان دور گلو کاش نمی گرداندند
جلوی این در و همسایه نمی چرخاندند
گفت در آتش امام، عمتی المظلومة
کوچه و مردم آن، عمتی المظلومة
سنگها از روی بام، عمتی المظلومة
وای از بزم حرام، عمتی المظلومة
بارها شیخ حرم در پی مرکب افتاد

یاد ایام گرفتاری زینب افتاد