پاسخ به:مجموعه اشعار اجرا شده توسط استاد حاج منصور ارضی
یک شنبه 24 فروردین 1393 10:22 PM
بالی که بود، سوخت به شرط کمال خویش
من ماندهام کنون و دو عالم وبال خویش
مال و منال من همه این ناله من است
آری گدا خوش است به مال و منال خویش
از خون خود، حنا به کف پا گذاشتم
چون من مباد خون کسی پایمال خویش
سوغات چون نداشتم بخرم باز ریختم
از خردههای دل به دل دستمال خویش
امشب فقیه مستم و گر تو نمیکُشی
خود خون خویش میکنم امشب حلال خویش
در من هدر نمیرود این شعلههای تو
من دهر را بسوزم از این اشتعال خویش
دربارهی کریم، گدا حرف میزند
از من بپرس حُسن لب و خط و خال خویش
جای لبم به پنجره فولاد مانده است
امضای بوسه است به طرز وصال خویش
نقارهها به بیکسیام جار میزنند
بیچاره دل که گم شده در قیل و قال خویش
یا صاحب الزمان علیه السلام