دوره آموزشی طنزآرایی(کاریکاتور)

انواع اغراق درطنزآرایی(کاریکاتور)

دربرخوردبایک سوژه اولین کنش ما، کسب اطلاعات بیشترپیرامون آن موضوع است.پس ازدرک علت سعی درمصورکردن موضوع میکنیم، مسلما"زمان وحجم زیادی می طلبدودرضمن مابیشتر یک راوی هستیم، وهنرمادراین است که تفسیری بدیع چاشنی آن سوژه نماییم.مامیزان طنزرادرطول موجهای روشن تاسیاه پیش می بریم وباید محتاط باشیم.

پس ازکسب خبروتفسیرذهنی آن، نوبت به انتخاب قالبی برای طراحی می گردد، به سه روش می توانیم افکارخودرادرقالب این هنرعرضه نماییم:

1- درفرم وشکل وجودی سمبول ها:

دراین حالت اشکال ترسیمی(همان هایی که مارابه رساندن مفاهیم مدنظرمان کمک می کنند)به صورت اغراق شده ارایه می گردد.

2-درموضوع ونحوه توصیف غیرطبیعی:

به این نتیجه می رسیم اغراق درسمبول هامارابه نتیجه مطلوب نمی رساند، بلکه خودموضوع باکمی بزرگ نمایی پاسخگوی بهتری برای بیننده است.

3- اغراق درهردوصورت (فرم وموضوع):

دراینجاباسوژه ای نسبتا"پیچیده روبروهستیم، لذابهتراست ازهردونوع اغراق بهره بگیریم.

حالت غیرطبعی که نفس اغراق درانسان به جای می گذارد خودمی توان دیکی ازمحرکه های قوی دردست ماباشدوشایدبه خطا نگفته باشیم که کلیدورودبه جریان خلق آثارطنزآرایی(کاریکاتور) اغراق و بزرگ نمایی می باشد.