G-Sync انویدیا چیست و چطور مشکل ناهمگامی کارت گرافیک و مانیتور را حل می‌کند

ساختار برد G-Sync

در این برد الکترونیکی از FPGA و 768 مگابایت حافظه‌ی DDR3 استفاده شده است. انویدیا مدعی است که حافظه‌ی موجود روی برد، خیلی بیشتر از حافظه‌ی بخش اسکیل‌کننده‌ی نمایشگرها نیست. اگر هم بیشتر باشد، برای تأمین پهنای باند، بالاتر و البته ضروری است. یکی از کاربردهای مهم حافظه در برد G-Sync، این است که فریم قبلی تصویر را نگه دارد و برای مقایسه با فریم بعدی جهت انجام محاسبات اُوِردرایو، از آن استفاده می‌کند.

اولین ماژول G-Sync تنها از DisplayPort 1.2 پشتیبانی می‌کند؛ ولی در آینده‌ی نزدیک، HDMI و DVI هم پشتیبانی می‌شوند؛ چرا که محدودیتی در این رابطه وجود ندارد. برد فعلی از صدا هم پشتیبانی نمی‌کند؛ ولیکن انویدیا قول داده که در نسخه‌های بعدی صدا هم انتقال داده شود. در واقع صدایی که از اسپیکرهای داخلی نمایشگر خارج شود، چندان مطلوب بازی‌خورها نیست و انویدیا به همین علت به انتقال صدا توجه نکرده است. آخرین محدودیت G-sync فعلی، اتصال نمایشگرها از طریق LVDS است. انویدیا تصمیم گرفته که در نسخه‌ی بعدی ماژول G-Sync از V-by-One هم پشتیبانی کند. پشتیبانی از eDP هم محدودیتی ندارد.