مبحث چهل وچهارم صالحین: جمهوری اسلامی

معرفی شخصيت‌های انقلاب اسلامی و شاه ( محمدرضا پهلوی )
دوشنبه 11 فروردین 1393  2:10 PM

 

محمدرضا پهلوی

محمدرضا پهلوی، آخرین نفر از سلسله‌ی شاهان ایران. چهارم آبان‌ماه 1298 شمسی با خواهر همزادش «اشرف» در محله‌ی سنگلج تهران متولد شد. پدرش از افراد بریگاد قزاق مستقر در قزوین بود كه توانست پس از گرفتن قدرت از سلسله‌ی قاجار به عنوان شاه ایران در 14 اردیبهشت 1305 تاجگذاری كند. محمدرضا بزرگترین پسر او نیز از همین تاریخ به عنوان ولیعهد ایران معرفی گردید. محمدرضا بنا به خواست و اراده‌ی پدر -كه نظامی بسیار سختگیری‌بود- به دبستان نظام رفت و در سال 1310 از این مدرسه فارغ‌التحصیل شد و در همان سال برای ادامه‌ی تحصیل در دبیرستان نظام به كشور سوئیس اعزام شد و پنج سال در آنجا ماند. محمدرضا پهلوی در سال 1315، بلافاصله‌ پس از بازگشت از سوئیس، به امر رضاشاه به دانشكده‌ی افسری رفت و در شهریور 1317 با درجه‌ی ستوان دومی فارغ‌التحصیل گشت. محمدرضا پهلوی برای اولین بار در زمان ریاست جمهوری هری ترومن در 24 آبان 1328 به ‌طور رسمی از آمریكا دیدن كرد. این سفر به جهت دادن امتیاز‌هایی در مقابل گرفتن وام از آن كشور بود. شاه در تاریخ 26 دی ماه به همراه همسرش به بهانه‌ی معالجه و استراحت با چشمانی اشك‌بار از ایران خارج شد و اداره‌ی امور را به شورای سلطنت سپرد. او ابتدا به مصر رفت و پس از آن به مراكش پرواز كرد. با انتشار خبر گریختن شاه، ایران یكپارچه جشن و سرور شد، شادی مهارناپذیری كه در تاریخ ایران سابقه نداشت. رفتن شاه و سیاست‌های بختیار كه سعی در حفظ چهره‌ی آزادی‌خواه خود داشت، راه را برای پیروزی انقلاب هموار نمود. او در مقابل خواست و آرزوی یكپارچه‌ی مردم كه بازگشت رهبر انقلاب را می‌خواستند، قادر به مقاومت نبود و سرانجام پس از افت و خیزهای بسیار، امام خمینی(ره)؛ رهبر انقلاب اسلامی، در دوازدهم بهمن ماه پس از پانزده سال تبعید به وطن بازگشت و ایران شاهد بزرگترین استقبال تاریخ شد. سرانجام در 22 بهمن 1357 با اعلام بی‌طرفی ارتش، انقلاب پیروز شد و نظام دوهزار و پانصد ساله‌ی سلطنتی ایران برای همیشه از میان رفت. شاه كه در مراكش اقامت كرده‌ بود به سبب شدت یافتن بیماری‌اش (سرطان غدد لنفاوی) به باهاما سفر كرد اما به سبب فشار مردم ايران و مسئولين جمهوری اسلامی ايران برای بازگرداندن شاه به كشور و محاكمه‌ی او در دادگاه انقلاب، شاه مجبور به ترك باهاما در تاریخ 20 خرداد 1358 شد. پس از مدتی سرگردانی به سبب وخامت وضع جسمانی‌اش مجبور به اقامت در بیمارستان پایگاه نظامی آمریكا در مكزیك شد، اما بعد از مدتی به خاطر نیاز به مراقبت‌های ویژه در 3 مهر 1358 به نیویورك رفت. در همین اوضاع و احوال سفارت آمریكا در ایران در 13 آبان 1357 به تسخير دانشجویان پيرو خط امام(ره) درآمد، دانشجویان، تعدادی از كاركنان آمریكایی سفارت را به گروگان گرفتند و شرط آزادی آنان را تحویل شاه به دولت اعلام كردند. دولت آمریكا به سبب فشار افكار عمومی ناچار شد از شاه بخواهد كه آمریكا را ترك كند. شاه در حالی كه پزشكانش هرگونه مسافرت و حركت را برای او ممنوع كرده‌ بودند، در 24 آذر 1358 آمریكا را به قصد پاناما ترك كرد و بار دیگر در 3 فروردین 1359 پاناما را ترك كرده و به مصر رفت و سرانجام در تاریخ 13 مرداد 1359 در آن كشور مرده و همان‌جا نیز دفن گردید. و اين سرنوشت حكومت‌های ديكتاتوری و طاغوت و حاكمان آن است.