مبحث چهل و سوّم طرح صالحین: بهار

جلوه معاد

فصل بهار در طول تاریخ مورد توجه انسان بوده و رازهای آن انسان را به فکر و تدبّر وادار می کرده است. با کمی تأمل در آداب و رسوم مختلف درمی یابیم که قسمت عمده ای از آداب و رسوم آنها مربوط به محدوده فصل بهار است. به ویژه در آداب و رسوم ملت کهن ایران زمین که گستره وسیعی را هم دربرداشته، رسوم و آداب زیادی به این فصل و محدوده آن مربوط می شود که صرف نظر از بررسی دقیق آن خود، مورد توجه است؛ رسومی مانند: چهارشنبه سوری، قاشق زنی، خانه تکانی، سبز کردن حبوبات، مراسم نوروزی، هفت سین، هدیه دادن، ملاقات با بزرگان و اقوام، تفرّج در طبیعت، سیزده به در، اما آنچه بیش از همه مورد نظر و توجه انسان قرار می گرفته، تغییر مطلوبی است که در طبیعت ایجاد می شود و انسان را به فکر می اندازد که چگونه زمین مرده و بدون حیات، پس از گذشت مدتی نسبتاً کوتاه، به یک باره زنده می شود و طراوت گذشته خویش را بازمی یابد. لذا حتی زمانی که مردم از دسترس رسولان الهی و پیامبران زمانشان خارج بودند، با توجه به چنین اموری، حقیقت معاد را در جانشان زنده می یافتند و به آن ایمان قلبی داشتند. لذا خداوند متعال در ایات قرآن بهار را یکی از جلوه های معاد برمی شمارد و انسان را به تدبّر در این امر سفارش می نماید.