اشعار اجرا شده توسط جواد مقدم

باباجون اشك چشات عالمي رو غرق مي كنه
خنده هاي امشبت با هر شبت فرق مي كنه
من نديدم كه يه بار كنار سفره سير بشي
باباجون كشتي من بگو چرا آه مي كشي
بابا بابا مرو بابا مرو
واسه اين آه مي كشم كه مرغ پر بسته شدم
ديگه از زندگي بي فاطمه خسته شدم
باباجون چرا نگات به آسمون دوخته شده
لحظه لحظه صورتت سرخ بر افروخته شده
خنده هات تير غم به قلب رنجور مي زنه
نمي دونم كه چرا دلم داره شور مي زنه
گريه و خنده شوق كه اگه خدا بخواد
بعد عمري مادرت براي ديدنم مياد
دخترم جون بابا غصه هات كنار بزار
همه دلشورت و براي كربلا بزار
واسه آسمون دارم حالم توصيف مي كنم
برا ماه از قديما خاطره ها تعريف مي كنم
از شبي كه دست من به دست مادرت رسيد
اون شبي كه داداشت پشت جناره مي دويد
شبي كه از خونه رفت با مادرت شور و شعف
گريه تو يه طرف گريه عالم يه طرف
يادته كوچيك بودي فضه تو رو گرفته بود
پيش روي شما ها مي شستم اون روي كبود
براي ماه آسمون دارم ميگم از اون شبا
كه مي رفتم سر قبر مادرت بي سر صدا
همه شب گريه امون از دل بي تابم گرفت
يه شبي كنار قبر مادرت خوابم گرفت
مادرت مي گفت علي جون پاشو زود برو خونه
بچه ها بيدار شدن حسين گرفته بهونه
از همون شب تا حالا روزي هزار مي ميرم
دخترم مادرت منتظر دارم مي ميرم
بابا بابا مرو بابا مرو
بزاريد خودم برم دستام هيچكس نگيره
اگه اينجوري من ببينه زينب مي ميره
نمي خوام دق بكنه وقتيكه اين در وا بشه
اگه زينب بميره حسين من تنها ميشه
اگه زينب بميره كي صبر سنگا ميشه
كه مياد تو قتلگاه هم ناله زهرا ميشه
بايد اون عمل كنه وصيتاي مادر
كي مي خواد تو كربلا ببوسه جاي خنجر
اگه زينب نباشه نمي مونه از ما نشون
توي خيمه مي سوزه رقيه سه سالمون
بابا بابا مرو بابا مرو