"وفا"؛ خمپاره‌ای که آمریکا بهتر از ایرانیان آنرا می‌شناسد

در بحث خدمه نیز باید گفت که یک خمپاره به طور معمول از 4 نفر تا 6 نفر برای عملیات بهره می برد که در صورت لزوم می توان این عمل را با 2 نفر نیز به انجام رساند. این یعنی نفرات کمتر و در نتیجه صرفه جویی در منابع انسانی و مالی که خود نکات مهم دیگری در اداره جنگ به شمار می آیند.

در بحث برد نیز سامانه رزم توانست تا با استفاده از سامانه های پیشرانه کمکی و رساندن برد به 16 کیلومتر برد شلیک نیروهای پیاده ایران را افزایش دهد. در عین حال چون خمپاره سامانه ای است که در خط یک به کار می رود می توان از این برد 16 کیلومتری با بهره بیشتری استفاده کرد.

با این وجود سامانه " رزم " هنوز یک مشکل داشت و آن هم بحثی به نام قدرت آتش و تخریب است. گلوله 120 میلی متری این خمپاره در بهترین شرایط می تواند حاوی 3 کیلوگرم تی ان تی باشد که باید وجود توان تخریب مناسب آنچنان که باید و شاید پاسخ گویی بخشی از تهدیدات متصور برای یگان های پیاده ایران نبود.

در اینجا بود که سازمان صنایع دفاعی ایران با معرفی سامانه " وفا " در حقیقت یک ابر خمپاره را به نیروهای مسلح ایران تحویل داد. بر اساس تخمین های موجود این خمپاره انداز وزنی در حدود 300 تا 350 کیوگرم دارد که آن را به یک انتخاب سبک و ایده آل  برای خودروهای سبک تبدیل می کند. 
 

خمپاره انداز وفا به همراه گلوله مخرب آن

در بحث برد نیز این خمپاره انداز از دو گونه گلوله استفاده می کند که اولین آنها گونه معمولی با بردی در حدود 9 کیلومتر است و گونه دوم که از پیشران راکتی کمک می کرد بردی در حدود 20 کیلومتر دارد. این بدین معنا است که برد این سامانه نسبت به خمپاره انداز " رزم " نیز 4 کیلومتر افزایش یافته است. اما این قدرت آتش و تخریب این سلاح است که آن را بسیار متفاوت می کند.