تصاویر رنگی فوق تفاوت میزان ستارگان بسیار بزرگ را در دو کهکشان NGC 1566 (چپ) و NGC 6902 (راست) نشان می دهد. نواحی حاوی ستارگان O (ستارگان بسیار بزرگ) به رنگ سفید یا صورتی و ستارگان کم حجم تر B به رنگ آبی نشان داده شده. NGC 1566 از نظر داشتن ستارگان O بسیار غنی تر از NGC 6902 است. اعتبار تصویر: ناسا/ JPL-Caltech / JHU.
یک گروه بین المللی از محققان با بررسی یکسری از کهکشانها با استفاده از رادیوتلسکوپ پارکسCSIRO یکی از باورهای طولانی مدت اخترشناسی در مورد چگونگی شکل گیری ستارگان را تصحیح کرد. از دهه 1950 اخترشناسان بر این باور بوده اند که در یک خانواده از ستارگان تازه متولد شده نسبت ستارگان حجیم به ستارگان کوچک کاملا مشابه و برابر است. برای مثال در مقابل هر ستاره ای به حجم 20 برابر خورشد و یا بزرگتر 500 ستاره کوچکتر با اندازه خورشید (و یا کوچکتر) خواهید داشت.
دکتر گرهارت مرر (Gerhardt Meurer) مدیر تیم تحقیقاتی از دانشگاه جانز هاپکینز (Johns Hopkins) می گوید: "این عقیده بسیار مفیدی بود ولی متاسفانه به نظر می رسد که این عقیده درست نباشد"
به تعداد ستارگان با جرم های مختلف در زمان تولد IMF یا عملکرد جرم آغازی (initial mass function) گفته می شود.
با اندازه گیری مقدار نور یک مجموعه ستاره و انجام یکسری اصلاحات در سن ستارگان، اخترشناسان می توانند از IMF استفاده نموده و جرم کلی آن مجموعه ستاره را تخمین بزنند.تنها زمانی که IMF در همه جا یکسان باشد نتایج به دست آمده از کهکشان های مختلف قابل مقایسه است، اما تیم دکتر مرر نشان داده است که در ستارگان تازه متولد شده نسبت ستارگان با جرم بالا به ستارگان با جرم کمتر، در کهکشانهای مختلف متفاوت است. برای رسیدن به این یافته ها تیم مذکور از رادیوتلسکوپ پارکس CSIROاستفاده نمودند.
اخترشناسان با استفاده از ماهواره GALEX ناسا و تلسکوپ نوری 1.5 متری CTIO شیلی و با ردیابی میزان نشر ماوراء بنفش و اچ-آلفا (H-alpha) در 103 کهکشان شکل گیری ستارگان را بررسی نمودند. با اچ-آلفا وجود ستاره های بسیار بزرگ که با نام ستارگان O (O stars) خوانده می شوند ردیابی می شوند. این ستارگان با حجی 20 مرتبه بزرگتر از خورشید متولد می شوند.
با ماوراء بنفش، هم ستارگان O و هم ستارگان B که هم جرم ترند ردیابی می شوند. در واقع ستاره هایی که بیش از سه برابر خورشید هستند شناسایی می شوند.
تیم مرر متوجه شدند که نسبت نشر اچ-آلفا به ماوراء بنفش از یک کهکشان به کهکشان دیگر متفاوت است و می توان نتایج را به IMFنیز تعمیم داد.به نظر تیم دکتر مرر IMF نسبت به شرایط فیزیکی ناحیه تشکیل ستاره به خصوص نسبت به فشار گاز حساس است. به عنوان مثال به احتمال بسیار زیاد ستارگان بزرگ در نواحی پرفشاری نظیر مرزهای خوشه های ستاره ای شکل می گیرند. همچنین این تیم بیان می دارد که الزاماً تمام کهکشان های غنی از هیدروژن خنثی (neutral hydrogen) ستارگان را به وجود می آورند.
دکتر مرر می گوید: "در جستجو به دنبال هیدروژن خنثی با رادیوتلسکوپ، هر نوع کهکشان سازنده ستاره پیدا خواهد شد."
نسل بعدی رادیوتلسکوپ ها که در حال حاضر توسط CSIRO در حال آماده سازی می باشد قادر به مشخص نمودن گاز هیدروژن خنثی در نیم میلیون کهکشان خواهد بود.
منبع سایت نجوم ایران
ترجمه نعیمه موحدی از سایت رسمی ناسا