مقالات آموزش پرستاری

مقدمه: پيامدهاي آسيب هاي شغلي در پرستاران شامل افزايش غيبت از کار، مراجعه به پزشک، کاهش ارايه خدمات و افزايش هزينه هاي اقتصادي مي باشد. در اين راستا هدف از اين مطالعه تعيين شيوع خطرات شغلي و عوامل زمينه ساز آن در بين پرستاران شاغل در بيمارستان هاي آموزشي شهر اراک مي باشد.
روش: اين مطالعه يک بررسي توصيفي مي باشد که با همکاري 102 نفر از پرستاران شاغل با روش نمونه گيري آسان در بخش هاي داخلي، جراحي، اورژانس، کودکان و اتاق عمل دو بيمارستان اميرکبير و وليعصر (عج) شهر اراک انجام شد. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافيک، عوامل زمينه ساز خطرات شغلي و تعيين امتياز عددي انواع آسيب هاي شغلي موجود در بين پرستاران بود. نتايج با آزمون آماري کاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: شاخص امتياز کمي آسيب هاي شغلي موجود در بين پرستاران تحت عنوان «خستگي مزمن با امتياز (238)، استرس با امتياز (209)، کمردرد با امتياز (208) و پادرد با امتياز (201)» داراي بيشترين امتياز مرتبط با آسيب هاي شغلي اظهار شده توسط پرستاران بودند. فراوان ترين عوامل زمينه ساز آسيب هاي شغلي در بعد محيطي «نامناسب بودن وسايل حفاظتي با امتياز (261) و نامناسب بودن ميزان آرامش و سکوت در محيط کار با امتياز (217)»، در بعد مديريتي - اجرايي «کار بيش از يک شيفت و ناکافي بودن تعداد پرستار در بخش با امتياز (261)»، در بعد آموزشي «عدم آگاهي در زمينه چگونگي کاهش استرس هاي ناشي از کار با امتياز (222)» بودند. آزمون آماري کاي دو بين آسيب شغلي «خستگي مزمن» با عوامل زمينه ساز محيطي «نامناسب بودن وسايل حفاظتي از قبيل دستکش و ...» (p£0.02)، مديريتي - اجرايي «کار بيش از يک شيفت» (p£0.001) و آموزشي «کمبود آگاهي در مورد چگونگي کاهش خستگي ناشي از کار» (p£0.001) ارتباط معناداري نشان داد.
نتيجه گيري: شاخص ترين آسيب شغلي در بين پرستاران مورد بررسي «خستگي مزمن» بود. از طرفي آنها با عوامل زمينه ساز آسيب هاي شغلي متعددي رو به رو بودند. اين در حالي است که اين سفيدجامگان براي ارايه موثر خدمات مراقبتي به جامعه نيازمند سلامت مطلوب جسم و روح مي باشند. بنابراين در راستاي ارتقاي سطح سلامت پرستاران، تشکيل کميته هاي کاهش ريسک بروز آسيب هاي شغلي در تمامي بيمارستان هاي کشور پيشنهاد مي شود.

 نسخه قابل چاپ