مقالات آموزش پرستاری

مقدمه: بيماري هاي دستگاه ادراري شيوع بالايي دارند و با توجه به تاثير زياد اين بيماري ها بر کيفيت زندگي بيماران، آموزش حين ترخيص از اهميت زيادي برخوردار است. به منظور افزايش اثربخشي برنامه هاي آموزشي، استفاده از روش آموزشي مناسب که منطبق بر نيازها و شرايط بيمار باشد ضروري است. از اين رو اين مطالعه با هدف مقايسه تاثير دو روش آموزش چهره به چهره و آموزش با کتابچه بر ميزان يادگيري بيماران تحت عمل هاي جراحي دستگاه ادراري انجام شد.
روش: اين پژوهش يک کارآزمايي باليني است و بر 200 بيمار که تحت عمل هاي جراحي سنگ هاي ادراري (110 نفر) و جراحي پروستات (90 نفر) قرار گرفته بودند و براي آنها دستور ترخيص صادر شده بود، انجام شد. ابزار گردآوري داده ها شامل دو پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که هر کدام ميزان آگاهي بيماران از مراقبت هاي مربوط به هر يک از تشخيص ها و جراحي هاي ذکر شده را مورد بررسي قرار مي داد. روش کار بدين صورت بود که واحدهاي پژوهش با استفاده از روش نمونه گيري مستمر انتخاب شده و به طور تصادفي صرف نظر از تشخيص بيماري، در يکي از دو گروه آموزشي قرار گرفتند (تعداد نمونه در هر گروه آموزشي 100 نفر بود). پس از انجام پيش آزمون، برنامه آموزشي اجرا شد و مجددا ميزان آگاهي آنها با ابزاري مشابه بررسي شد.
يافته ها: بر اساس نتايج آزمون t تفاوت آماري معناداري بين ميزان يادگيري در دو روش آموزشي ذکر شده مشاهده نشد. نتايج آزمون همبستگي نيز نشان داد که در آموزش چهره به چهره ميزان يادگيري با افزايش سن کاهش (p=0.004 و r=-0.28) و با افزايش تعداد روزهاي بستري (p=0.014 و r=0.24) و سطح تحصيلات (p=0.006 و r=0.27) افزايش يافت.
نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين پژوهش نمي توان گفت يکي از روش هاي آموزشي ذکر شده بر ديگري ارجحيت دارد، اما با توجه به اين که ميانگين سني واحدهاي پژوهش نسبتا بالا (53.99 سال) و سطح تحصيلات اغلب آنها ابتدايي (%79.5) بود و اين دو عامل يادگيري بعد از آموزش چهره به چهره را کاهش مي دهند، استفاده هم زمان از ساير روش هاي آموزشي براي اين بيماران توصيه مي شود. همچنين با توجه به اين که يکي از موانع اجراي آموزش به بيمار کمبود وقت پرستاران مي باشد، مي توان استفاده از کتابچه هاي آموزشي را توصيه کرد.

 نسخه قابل چاپ