مقالات آموزش پرستاری

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي تاثير آموزش به بيمار و پيگيري تلفني توسط پرستار بر ميزان اميدواري در بيماران نارسايي قلبي انجام شد.
روش: در اين پژوهش 189 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي به روش نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب و به طور تصادفي در 3 گروه شاهد و يا آزمون قرار گرفتند. گروه شاهد فقط مراقبت هاي روتين بيمارستاني را دريافت کرد. گروه آزمون اول حين ترخيص به مدت يک ساعت آموزش حضوري و يک کتابچه آموزشي محقق ساخته دريافت کرد. گروه آزمون دوم علاوه بر دريافت آموزش حضوري و کتابچه آموزشي حين ترخيص، 3 ماه پيگيري تلفني توسط پرستار را بعد از ترخيص دريافت کردند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي جمعيت شناختي و اميدواري ميلر(Miller)  بودند. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از آزمون هاي آماري و نرم افزار SPSS v.18 صورت گرفت.
يافته ها: قبل از انجام مداخله اختلاف معناداري بين ميانگين هاي اميدواري سه گروه مورد مطالعه وجود نداشت (p=0.354). بعد از انجام مداخله اختلاف معناداري بين ميانگين هاي اميدواري هر سه گروه وجود داشت (p=0.004).
نتيجه گيري: آموزش به بيمار همراه با پيگيري تلفني بعد از ترخيص توسط پرستار به طور معناداري باعث افزايش اميدواري بيماران نارسايي قلبي مي شود و اين نوع مداخله کم هزينه مي تواند جهت ارتقاي اميدواري بيماران نارسايي قلبي بعد از ترخيص موثر باشد.

 نسخه قابل چاپ